Untouchable - Jacob Bellens

Where the moon glows in your hair

And the rain falls down

On a ground that’s cold and bare

Dripping from the clouds

Where I sing because I care

Till my lungs fall out

I’m asleep but well aware

That the word is out

There’s a love and a sense of direction

In the matter that keeps us apart

There’s a light coming out of the woodworks

From a crack in the door to my heart

Cause the summer is taking forever

Cause i can’t take the heat anymore

Cause i know that for worse or for better

I’m at war with the one that i want

A tree falls down

Almost unintentional

The earth starts burning

With noone around

I hear you say

Its not too late

And we become

Brave and untouchable

Until the daylight comes around

And the morning breaks

In the center of this town

I’ll be wide awake

I’ll be out drifting about

With a heart that aches

And a head that’s spinning round

From the sound that it makes

Cause i feel like I’m walking a rainbow

Cause i don’t know where I do belong

Cause there’s noone above or beside you

Because you have been crying too long

I’ve been climbing the walls of the city

On the run from the things that I miss

I’ve been drying my eyes to see clearly

Cause i know that theres’s so much more than this

A tree falls down

Almost unintentional

The earth starts burning

With noone around

I hear you say

Its not too late

And we become

Brave and untouchable

Шашыңызда айдың жарқыраған жері

Ал жаңбыр жауады

  суық  және жалаңаш жерде

Бұлттардан тамшы

Қайда мен ән айтамын, себебі мен қамқормын

Өкпем түскенше

Мен ұйықтап жатырмын, бірақ жақсы түсінемін

Бұл сөз шығарылды

Сүйіспеншілік пен бағыт сезімі бар

Бізді алшақтататын мәселеде

Ағаш бұйымдарынан жарық  шығып жатыр

Есік саңылауынан жүрегіме

Себебі жаз мәңгілікке созылады

Себебі мен бұдан былай жылуды көтере алмаймын

Себебі мен жаманды немесе жақсырақ екенін білемін

Мен өзім қалаған адаммен соғысып жатырмын

Ағаш құлады

Әдейі емес дерлік

Жер жанып кете бастайды

Айналасында ешкім жоқ

 дегеніңізді естимін

Әлі де кеш емес

Біз боламыз

Батыл және қол тигізбейтін

Күн сәулесі түскенше

Ал таң атады

Осы қаланың орталығында

Мен өте ояу боламын

Мен дрейф-серуендей боламын

Ауыратын жүрекпен

Айналып жатқан бас

Ол шығатын дыбыстан

Себебі мен өзімді кемпірқосақпен жүргендей сезінемін

Себебі мен қайда екенімді білмеймін

Себебі сіздің үстіңізде немесе жаныңызда ешкім жоқ

Өйткені сен ұзақ жыладың

Мен қаланың қабырғаларына көтерілдім

Сағынатын нәрселерден  қашып 

Мен анық көру үшін көзімді  құрғаттым

Себебі мен бұдан да көп екенін білемін

Ағаш құлады

Әдейі емес дерлік

Жер жанып кете бастайды

Айналасында ешкім жоқ

 дегеніңізді естимін

Әлі де кеш емес

Біз боламыз

Батыл және қол тигізбейтін