At the Graveyard of Gods - Irkallian Oracle

Where shall union proceed from its self-sealed cage?

To solitary tread outside a heart swollen with certainty

Beyond this presence, of itself as in I

Crack the pearl and break the curse of One for All

(And All for Nothing)

So Apollyon, slit now your wailing throat

And in silence spill forth your name

Into the black skull-cup of the universe

And with your blood wash our dreary footprints all away

Thus I ventured to the graveyard of the gods

Resting place for self-slayed suns

Where the ruins of long forsaken temples lie

That had become shrines of holiest renunciation

To pile the tongues of seven slaughtered swine

Upon the sacrificial pyres of desolation

Yes, «I» was the world that escaped me

As the pearl sank traceless back into the bottomless midnight sea

Like a shattered star as scattered desert sand

Swept adrift by the loneliness of an empty left hand

Towards Irkalla’s self-less lands

Where No One shall return from yet again

«I said to my soul, be still, and let the dark come upon you

Which shall be the darkness of God»

Кәсіподақ өзінің жабылған торынан қайдан шығады?

Сенімділікпен ісінген жүректің сыртында жалғыз жүру

Бұл қатысудан тыс, өзім                                                                                                                                                бұл            Мендегі                    бұл                бұл                       

Інжу-маржанды жарып, Бәріміз үшін Біреуінің қарғысын бұзыңыз

(Және бәрі ештеңе үшін)

Сонымен Аполлион, енді жылап жатқан тамағыңды кес

Үнсіздікте өз атыңызды төгіп тастаңыз

Ғаламның қара бас сүйегінің тостағанына

Біздің мұңды іздерімізді сіздің қаныңызбен жуыңыз

Осылайша мен құдайлар зиратына бардым

Өзін-өзі өлтірген күндерге арналған демалыс орны

Ұзақ қараусыз қалған ғибадатханалардың қирандылары жатқан жерде

Бұл ең қасиетті бас тартудың храмдарына айналды

Жеті сойылған шошқаның тілін үйіп тастау

Құрбандыққа шалынатын қаңырап қалған оттардың үстінде

Иә, «Мен» менен қашқан дүние болды

Інжу із-түзсіз түн ортасы теңізге батып бара жатқанда

Шашыраған жұлдыз шашылған                                                                                 |

Бос сол қолдың жалғыздығына  сүртіп сүріп                     

Иркалланың риясыз жерлеріне қарай

Ешкім қайтып оралмайтын жер

«Мен жаныма айттым, тыныш бол, қараңғылық басыңа келсін

Бұл Құдайдың қараңғылығы болады»