Vera Lee - Insane Clown Posse

I was never nothin' popular,

and neither was she.

She was kind though,

always had a smile for me.

I never thought much about her,

didn’t see her that way,

and she was always out sick,

missin' every other day.

Now that I think about it we was always sayin' hello,

I always thought it was cuz we were both people alone.

I hardly knew her at all,

she sat behind me in some classes,

what was really goin' on behind her glasses?

And why is (Vera Lee haunting me, here with me, Vera Lee haunting me,

watching me, carefully *repeats*)

When I heard she passed away I must admit that I was sad, of all the angry

faces hers was sweet and always glad.

I hardly knew her for nothin', I only knew she was cool, a quiet soul so fragil

slippin through the hallways at school.

Now that she’s gone…

I can hear her crying my name,

although it doesn’t make sense to think about it’s insane,

but what if I was something special to her just because I said hi?

What if she would always dream about if I was her guy?

And what if all those hellos we shared went a long way?

What if she felt for me… like in a strong way?

What if she was low but always tried to make it in?

And why is (Vera Lee haunting me, here with me, Vera Lee haunting me,

watching me, carefully *repeats*)

Whyyy?

Is she calling out to meee???

To meeee?

Whyyyy?

Is she callin' out to

meee???

To meeeee???

She was pale, she looked ill and so frail, maybe she looked at my life and how

it’s so stale

and thought that we’re both outcasts, maybe we can have each other.

It flew right over my head, I never even bothered, now its too late,

now every night, I hear her in my head… beggin me to join her with the dead.

To think about it’s so strange,

I hear her singing my name,

Vera Lee I hear her in the rain.

(Vera Lee haunting me, here with me,

Vera Lee haunting me, watching me, carefully *repeats*)

Whyyy?

Is she calling out to meee???

To meeee?

Whyyyy?

Is she callin' out to

meee???

To meeeee???

Мен ешқашан танымал болған емеспін,

және ол да болған жоқ.

Ол мейірімді болғанымен,

Мен үшін әрқашан күлімсіреп тұратын.

Мен ол туралы ешқашан көп ойлаған емеспін,

оны олай көрмедім,

және ол үнемі ауырып жүрді,

екі күн сайын сағынамын.

Енді мен бұл туралы ойласам, біз әрқашан амандасатынбыз,

Мен әрқашан екеуміз жалғыз адам болғандықтан  деп ойлайтынмын.

Мен оны мүлде білмедім,

ол кейбір сабақтарда менің артымда отырды,

оның көзілдірігінің артында не болды?

Неліктен (Вера Ли мені қудалайды, мұнда менімен бірге, Вера Ли мені қудалайды,

мені мұқият қарап *қайталайды*)

Мен оның қайтыс болғанын естігенде, мен ашулы болғанымды мойындауым керек.

Оның жүздері тәтті және әрқашан қуанышты болды.

Мен оны әрең танитынмын, мен оның салқын, тыныш жан екенін білдім.

мектеп дәліздерінен сырғып өтіңіз.

Енді ол кеткенде…

Мен оның менің атымды жылап жатқанын естимін,

бұл ақылсыз деп ойлаудың  мағынасы болмаса да,

бірақ сәлем айтқаным үшін мен ол үшін ерекше болсам ше?

Егер мен оның жігіті болсам, ол әрқашан армандайтын болса ше?

Ал егер біз бөліскен барлық сәлемдер ұзақ жолға болса ше?

Ол мені қатты сезсе ше?

Егер ол төмен болса да, оны үнемі алуға  тырысса ше?

Неліктен (Вера Ли мені қудалайды, мұнда менімен бірге, Вера Ли мені қудалайды,

мені мұқият қарап *қайталайды*)

Неге?

Ол мені шақырып жатыр ма???

Мейлі?

Неге?

Ол қоңырау шалып жатыр ма?

меее???

Мейлі ???

Ол бозарған, ауру және өте әлсіз көрінді, мүмкін ол менің өміріме және қалай қарады

өте ескірген

және екеуміз де шеттетілген адамдармыз, мүмкін бір-бірімізбен бірге болуымыз мүмкін деп ойладық.

Ол менің басымнан ұшып кетті, мен ешқашан алаңдамадым, енді тым кеш,

Енді әр түнде мен оны өз басымнан естимін... оны өлілермен бірге қосуымды өтінемін.

Бұл туралы ойлау біртүрлі 

Мен оның менің атымды айтып жатқанын естимін,

Вера Ли мен оны жаңбырда естимін.

(Вера Ли мені қуантады, менімен бірге,

Вера Ли мені аңдып, бақылап, мұқият *қайталайды*)

Неге?

Ол мені шақырып жатыр ма???

Мейлі?

Неге?

Ол қоңырау шалып жатыр ма?

меее???

Мейлі ???