Pulse of the Mountain's Heart - Inanimate Existence

Magma pulsating in his gaze lights the chamber

The guardian of the flame has awakened

Saraph the sanguine serpent of flame

The guardian of the flame awakens growing from the beating heart of the mountain

I am saraph of the seven who created this planet

We have existed since the beginning and together birthed the souls of man

Arise from the ashes, arise from the cavern where souls burn

Transcend the pain it is not your fate

Your eyes confess your past deeds in bias your minds blinded

You are the cause of the devils rising and only you can destroy the dark one

Let the living flame take you into the sky like a feather in the wind

Everything halts as suddenly iron footsteps approach from behind

A knights blade grinds against the stone dragging it on his approach

The monks of flame watch without concern, praying to Saraph

They conjure their souls into the air staring at the burning one

While humming the song of flame

Summoning burning rain

From above the heavens weep

Sulfur

Turning to ash as it touches their flesh

Their skin petrifies

Everything halts as suddenly iron footsteps approach from behind

A knights blade grinds against the stone dragging it as he approaches

Heat emits from him his armor glows their eyes meet and now they both know that

one has to die

Магма оның көзқарасында пульсирленген  камераны жарықтандырады

Жалынның күзетшісі оянды

Сараф – жалынның жыланы

Жалынның күзетшісі таудың соғып тұрған жүрегінен өсіп келе жатыр

Мен осы планетаны жасаған жеті Сарафпын

Біз басынан бері жұмыс жасадық

Күлден шық, жан жанған үңгірден

Ауыртпалықты жеңіңіз, бұл сіздің тағдырыңыз емес

Көздеріңіз бұрынғы істеріңізді мойындайды, ақыл-ойларыңыз соқыр болады

Сіз шайтандардың көтерілуіне себепкерсіз және тек сіз қараңғыны жоя аласыз

Тірі жалын сізді желдегі қауырсын сияқты аспанға алып кетсін

Артынан кенет темір аяқ дыбыстары жақындаған сайын бәрі тоқтайды

Рыцарьлардың жүзі тасты сүйреп келе жатқанда оны қайрап жатыр

Жалын монахтары Сарапқа дұға етіп, алаңдамай қарап тұрады

Олар жанып жатқан жанға қадалып отырып, өз жандарын әуеге елестетеді

Жалынның  әнін шырылдап жатқанда

Жанып тұрған жаңбырды шақыру

Жоғарыдан аспан жылайды

Күкірт

Олардың етіне тиген сайын күлге айналады

Олардың терісі тастайды

Артынан кенет темір аяқ дыбыстары жақындаған сайын бәрі тоқтайды

Рыцарьлардың жүзі жақындаған сайын тасты сүйреп келе жатыр

Одан жылу шығады, оның сауыттары жарқырайды, олардың көздері түйіседі, енді екеуі де мұны біледі

бір өлу керек