Der Vampir und dessen Verwandlung - In Strict Confidence

Du, wie der todesstreich

Tief in mein stöhnen herz gedrungen

Du, die einem dämon gleich

Von wildem übermut bezwungen

Gekommen ist, in meinem sinn

Zu herrschen und sich einzubetten

Du schmach, der ich verhaftet bin

So wie der sträfling seinen ketten

So wie der spieler seiner sucht

So wie der trinker seinem glase

So wie die made ihrem aase

Verflucht bist du, du bist verflucht!

Den raschen dolch hab ich beschworen

Daß er die freiheit mir erzwingt

Das gift hab ich umsonst erkoren

Daß es dem feigling hilfe bringt

Ach!

gift und dolch mich nur verlachen

Verächtlich sprechen alle zwei:

«Du bist nicht wert dich freizumachen

Von so verworfner sklaverei

Du tor!

wenn dich von diesem schrecken

Einst auch erlöste unsre kraft

So würde dein leidenschaft

Noch deines vampirs leiche wecken»

Das weib indessen

Mit erdbeerfarbenem munde

Sich winded schlangengleich

Auf heißem grunde

Die festen brüste in das mieder eingeschnürt

Es sprach ein wort aus

Das wie ambrahauch verführt

«Auf meinen lippen liegt ein schmelz, mir wurden gaben die das gewissen im

alkoven tief begraben die tränen trocknen schnell an meiner stolzen brust,

die greise lachen, wie die kinder voller lust wer hüllenlos und nackt mich

sieht, verzeichtet gerne auf mond und sonne und den himmel und die sterne ich

bin, mein weiser freund, in meiner kunst geschickt, wenn fürchterlich mein arm

den schwachen mann umstrickt, und seinem wilden biß blüht meine brust entgegen

so schwach und stark zugleich, so schüchtern und verwegen.

selbst engel gäben

auf dem bett sich wild und heiß die doch geschlechtlos sind, für mich der hölle

preis»

Als aus den gliedern sie mir alles mark gesogen und als ich stöhnend mich auf

sie hinabgebogen zum langen liebeskuß, da sah ich sie nicht mehr ein schlauch

lag neben mir, mit schleim und eiter schwer ich schloß die augen schnell in

fröstelndem erbeben, um mich am morgen neu zu ihr emporzuheben doch mir zur

seite an des ungeheuers statt, das ganz, so glaubte ich, von meinem blute satt,

da war ein klapperndes skelett alleine zu sehen, abscheulich rasselnd wie der

wetterfahne drehen und wie ein aushängeschild, am eisen festgemacht das

klappernd sich bewegt im sturm der winternacht

Сізге өлім соққысы ұнайды

Еңіреп жатқан жүрегіме терең еніп кетті

Сендер жын сияқтысыңдар

Жабайы менмендікпен жеңді

Келді, ойымда

Басқару және енгізу

Мен тұтқынға алынғаным ұят

Сотталғанның шынжырлары сияқты

Ойыншы іздеп жүргендей

Дәл стақанымен ішетін адам сияқты

Дәл сіздің көңіліңізден шыққандай

Сіз қарғыссыз, сіз қарғыссыз!

Мен жылдам қанжарды шақырдым

Ол менің бостандығымды мәжбүрлейді

Мен сыйлықты тегін таңдадым

Бұл қорқаққа көмек әкеледі

О!

У мен қанжар маған күледі

Екеуі менсінбей сөйлейді:

«Сен бостандыққа шығуға лайық емессің

Құлдық соншалықты азғын

Ақымақ!

егер бұл сізді қорқытса

Бір кездері біздің күш-қуатымызды өтедік

Сіздің құмарлығыңыз да солай болады

вампиріңіздің мәйітін оятыңыз»

Бұл кезде ақ

Құлпынай түсті аузымен

Ол жылан сияқты иіріледі

Ыстық жерде

Қатты кеуделер кеудеге байланған

Бір сөз айтты

Бұл кәріптастың тынысындай еліктіреді

«Менің ернімде балқыма бар, олар маған ар-ұждан берді

Төбенің тереңінде көмілген, көз жасым кеудемде тез кебеді,

Мені ашып, жалаңаштандырған нәпсіге толы балалардай қарттар күледі

көреді, ай мен күнге, аспан мен жұлдыздарға сурет салғанды ​​ұнатады

Мен, менің дана досым, қолым қорқынышты болса да, өнерде шебермін

әлсіз адамды тұзаққа түсірді, ал менің кеудем оның жабайы тістегеніне қарсы гүлдейді

соншалықты әлсіз және бір мезгілде күшті, соншалықты ұялшақ және батыл.

тіпті періштелер береді

төсекте жабайы және ыстық кім әлі де жыныссыз, мен үшін тозақ

бағасы»

Сүйектер менің миымды сорып, өзімді ыңылдағанда

ол ұзақ сүйіспеншілік үшін еңкейді, содан кейін мен оны шланг ретінде көрмедім

Қасымда жатып, қақырық пен ірің қатты мен көзімді тез жұмып алдым

дірілдеп, таңертең қайтадан оған көтерілу үшін, бірақ маған

құбыжықтың жағы, менің ойымша, менің қаныма тойған,

дірілдеген қаңқаның жалғыз өзі көрініп тұрды

флюгерді бұрап, үтікке бекітілген белгі сияқты

қысқы түннің боранында тарсылдап қозғалады