Земля мёртвых - HORUS

Первомай на улицу просыпался красной смородиною.

Особист орал про антисоветскую гадину.

Тебя научит тут начальство любить свою родину

Или земелькой влажной просто присыпет во впадине.

Солнце припрятало лучей рыжье,

Лишь тёмных елей караул вечно поднят в ружье.

На плац небес сочащийся дождём всё также туп и сер.

Нас запер как в надёжный сейф в дремучей лесополосе.

Бескрайний север.

Уже никто не вспомнит поимённо,

Тех кто кормили своей плотью эту землю мёртвых.

Тут сгинули в этом лесу под лай конвойных сук -

Кто тут остался навсегда его чащобами пленённый.

Холодно-равнодушный, как патологоанатом -

Лес переварит всех: и праведников, и варнаков.

Сплетённый из ветвей орнамент скрыл координаты.

Мох на колючке, воробей - наш дневальный пернатый.

А под стволами что покрыты бахромой мха

Яркий ковер из зелени был наощупь, как бархат.

И ты под ним под ним прилег в суглинок дабы отдыхать

Мечты - приют уставших от мытарств и бесконечных пахот.

И ты уже практически мертвец.

Воздух свободы стал твоим единственным богатством.

Нас без остатка растворяет этот тёмный лес,

Уже почти застыл бессмертных масок белый алебастр.

Пайка казённая, роба клейменная.

Весна холодная, краснознамённая.

Мелодия тех мест летит окрест по дальним зонам,

Разлившись в воздухе малиновым, кандальным звоном.

И ей раздолье по всему массиву.

Спасибо за чёрствый рандолик да заплечный сидор.

Между осин куда-то вдаль туда за неба синь,

Ведь знаешь сам, что на Руси так важно умереть красиво.

Гудел в ночи далекий Чевенгур.

Заснуть не дал вопросов гул, настырно душу мающий.

Закрой глаза, ведь скоро там, на светлом берегу,

У райских врат Боженька спросит с нас, как с понимающих.

Стволы покрыты бахромою мха

Яркий ковер из зелени был наощупь, как бархат.

И ты под ним под ним прилег в суглинок дабы отдыхать

Мечты - приют уставших от мытарств и бесконечных пахот.

И ты уже практически мертвец.

Воздух свободы стал твоим единственным богатством.

Нас без остатка растворяет этот тёмный лес,

Уже почти застыл бессмертных масок белый алебастр.

Көшеде 1 мамыр қызыл қарақатпен оянды.

Арнайы офицер антисоветтік зиянкес туралы айғайлады.

Отанды сүюге осы жерде билік үйретеді

Немесе жай ғана шұңқырға дымқыл топырақ себіңіз.

Күн қызыл сәулесін жасырды,

Қараңғы шыршалардың сақшылары ғана мылтықта мәңгілікке көтеріледі.

Аспандағы шеру алаңында жаңбыр әлі күңгірт және сұр.

Бізді қалың орман белдеуіндегі сейфтегідей қамауға алды.

Шексіз Солтүстік.

Ешкім есімін есіне түсірмейді

Осы өлілер елін етімен тамақтандырғандар.

Содан кейін олар осы орманда жолсерік қаншықтардың үргенінен жоғалып кетті -

Кім мұнда мәңгілік оның қалың бұталарының тұтқынында қалды.

Патолог сияқты салқын немқұрайлы -

Орман бәрін: әділді де, қораны да сіңіреді.

Бұтақтардан тоқылған ою-өрнек координаттарды жасырады.

Тікендегі мүк, торғай – тәртіпті құсымыз.

Ал шашақты мүкпен жабылған діңдер астында

Ашық жасыл кілем барқыттай сезілді.

Ал сен демалу үшін оның астына саздаққа жатасың

Қиындық пен таусылмайтын жер жыртудан шаршағандардың баспанасы – арман.

Ал сен іс жүзінде өлдің.

Бостандық ауасы сенің жалғыз байлығың болды.

Бұл қара орман бізді ізсіз ерітеді,

Өлмейтін маскалардың ақ алебастры қатып қала жаздады.

Дәнекерлеуі – мемлекеттік, шапаны – маркалы.

Көктем салқын, қызыл ту.

Сол жерлердің әуені алыс аймақтарда ұшады,

Қып-қызыл, кісенделген сыңғырмен ауаға төгілу.

Және ол массив бойынша кеңейеді.

Ескірген рандолик пен иық сидріне рахмет.

Алыстағы көктеректердің арасында көк аспан үшін,

Өйткені, сіз Ресейде әдемі өлу өте маңызды екенін білесіз.

Алыстағы Чевенгур түнде ызылдады.

Ұйықтау сұрақтарды дүбірлетпеді, қыңыр жан бұлғады.

Көздеріңді жабыңдар, өйткені көп ұзамай жарық жағада

Аспан есігінің алдында Алла бізден түсінуші ретінде сұрайды.

Діңдері мүкпен қапталған

Ашық жасыл кілем барқыттай сезілді.

Ал сен демалу үшін оның астына саздаққа жатасың

Қиындық пен таусылмайтын жер жыртудан шаршағандардың баспанасы – арман.

Ал сен іс жүзінде өлдің.

Бостандық ауасы сенің жалғыз байлығың болды.

Бұл қара орман бізді ізсіз ерітеді,

Өлмейтін маскалардың ақ алебастры қатып қала жаздады.