Вой - HORUS

Вечер, центр, у прилавков давка

Там кредиты, ставки, нервяки и пробки

Кто не дал по тапкам — угодил в удавку

У них вместо глаз две канцелярских кнопки

За мелкий профит вписаться в график

И ползти по бетону между стен домов

Через забитых улиц плотный трафик

Этот город к лицу тебе, как ксеноморф

Этот холод неба тоже давит

Эта безнадега все порывы рубит

Это там внутри, от нее не избавит

Каждый в этой гонке добытый рубль

Каждый в этой гонке добытый доллар

Тебе впрок не пойдёт, да оно и видно

Это лишь местная анестезия

Атомизированный индивидуум

Если задуматься — смех разбирает

Насколько нелепы, избиты и тленны

Все эти тупые проблемы микробов

Под ободком унитаза вселенной,

Но членораздельно ты выразишь вряд ли

Весь груз этих мыслей, несомых с собой

Всё, что получится (всё, что получится) —

Только издать неразборчивый вой

(Вой, вой) над лесами, весями

(Вой, вой) от тоски и жалости

(Вой, вой) чё тебе не весело?

(Вой, вой) ну, а чё осталось то?

(Вой, вой) над полями, рощами

(Вой, вой) летит словами вещими

(Вой, вой) от лица тут взрощенных

(Вой, вой) как было вам завещано

(Вой, вой) над лесами, весями

(Вой, вой) от тоски и жалости

(Вой, вой) чё тебе не весело?

(Вой, вой) ну, а чё осталось то?

(Вой, вой) над полями, рощами

(Вой, вой) летит словами вещими

(Вой, вой) от лица тут взрощенных

(Вой, вой) как было вам завещано

Блоков анфилады и коридоры

В небе — Луны тёртый луидор

Все планы сумбурные, мысли — вздорные

И как-то подутрачен боевой задор,

Но прошлого вес ты не взял и даром бы

Морща в потёмках под кепкой лоб

Колебаясь, как цена за баррели

У бензоколонки курит пьяный коп,

А вокруг город словно вымер

Он от назойливой жизни вымыт

Как флаги над башнями, потоки дыма

Из труб.

Неслышно прошагаешь мимо

Где-то там за спиною, оставив мир

Ком из проблем истинных и мнимых (е)

Растворись во мгле

Среди тёмных аллей, сгинув анонимом

Голые ветви, замёрзшая грязь

И с этим местом ты чувствуешь связь

Там в темноте сотни путей

Между стволов убегают змеясь

И вся прошлая жизнь — никчёмная часть

Тело глотает чёрная пасть

Той темноты, в которой ты можешь

С собою побыть, ничего не боясь

Чуя, как тело обрастает шерстью,

А горло словно налилось свинцом

Ты к небу тогда запрокинешь то

Что считалось когда-то твоим лицом

Лунный свет так ласков

Серебрит поляну за твоей спиной (ой)

И ты пустишь в небо

Рвущийся из глотки наружу вой

(Вой, вой) над лесами, весями

(Вой, вой) от тоски и жалости

(Вой, вой) чё тебе не весело?

(Вой, вой) ну, а чё осталось то?

(Вой, вой) над полями, рощами

(Вой, вой) летит словами вещими

(Вой, вой) от лица тут взрощенных

(Вой, вой) как было вам завещано

(Вой, вой) над лесами, весями

(Вой, вой) от тоски и жалости

(Вой, вой) чё тебе не весело?

(Вой, вой) ну, а чё осталось то?

(Вой, вой) над полями, рощами

(Вой, вой) летит словами вещими

(Вой, вой) от лица тут взрощенных

(Вой, вой) как было вам завещано

Кешке, орталыққа, кассаға жиналған халық

Несие, мөлшерлеме, жүйке және кептеліс бар

Кім тәпішке бермеді - ілгекке түсті

Олардың көзінің орнына екі итергіш бар

Кішкентай пайда алу үшін кестеге сәйкес келіңіз

Ал үйлердің қабырғалары арасындағы бетонмен жорғалап жүріңіз

Бітелген көшелер арқылы қалың көлік

Бұл қала сізге ксеноморф сияқты жарасады

Аспанның бұл салқыны да қысады

Бұл үмітсіздік барлық импульстарды кеседі

Ішінде бар, одан құтылмайды

Бұл жарыста өндірілген әрбір рубль

Бұл жарыста тапқан әрбір доллар

Бұл сіз үшін жұмыс істемейді және сіз оны көре аласыз

Бұл тек жергілікті анестезия.

Атомизацияланған жеке тұлға

Егер сіз бұл туралы ойласаңыз - күлкі бөлшектенеді

Қандай күлкілі, ұрып-соғатын және тез бұзылатын

Барлық осы мылқау микроб проблемалары

Ғаламның дәретхана ыдысының жиегі астында

Бірақ көркем сөзбен жеткізе алмайсың

Бұл ойлардың бар жүгін өзімен бірге алып жүрді

Жұмыс істейтіннің бәрі (жұмыс істейтіннің бәрі)

Жай ғана түсініксіз айқай шығарыңыз

(Аңырау, айқайлау) ормандардың, ауылдардың үстінде

Сағыныш пен аяушылықтан (Аңқыл, айқай).

(Айқай, айқай) Неге көңіл көтермейсің?

(Айқай, айқай) Ал, не қалды?

(Аңырау, айқайлау) егістіктердің, тоғайлардың үстінде

(Аңқыл, айқай) пайғамбарлық сөздермен ұшады

(Аңқыл, айқай) осында өскендердің атынан

(Аңқыл, айқай) саған өсиет еткендей

(Аңырау, айқайлау) ормандардың, ауылдардың үстінде

Сағыныш пен аяушылықтан (Аңқыл, айқай).

(Айқай, айқай) Неге көңіл көтермейсің?

(Айқай, айқай) Ал, не қалды?

(Аңырау, айқайлау) егістіктердің, тоғайлардың үстінде

(Аңқыл, айқай) пайғамбарлық сөздермен ұшады

(Аңқыл, айқай) осында өскендердің атынан

(Аңқыл, айқай) саған өсиет еткендей

Энфилад блоктары мен дәліздері

Аспанда - ай ұнтақталған люидор

Барлық жоспарлар ретсіз, ойлар абсурд

Әйтеуір жауынгерлік ынта жоғалады,

Бірақ сіз өткеннің салмағын алған жоқсыз және бекер

Маңдай қақпағының астындағы қараңғыда әжім

Баррель бағасы сияқты құбылып тұр

Жанармай құю бекетінде мас полицей темекі шегіп отыр

Ал қаланың айналасы сөніп қалғандай болды

Ол тітіркендіргіш өмірден жуылды

Мұнаралардың үстіндегі жалаулар, түтін ағындары сияқты

Құбырлардан.

Үнсіз өтіп бара жатырсың

Бір жерде артта, әлемді тастап

Шынайы және ойдан шығарылған есептердің қайсысы (e)

Тұманда ерітіңіз

Қараңғы аллеялардың арасында жасырын жоғалып кетті

Жалаңаш бұтақтар, қатқан балшық

Және бұл орынмен сіз өзіңізді байланысты сезінесіз

Қараңғыда жүздеген жол бар

Сандықтардың арасында жылан қашады

Ал өткен өмірдің бәрі түкке тұрғысыз бөлік

Денені қара ауыз жұтады

Сіз жасай алатын қараңғылық

Ештеңеден қорықпай, өзіңмен бірге болу

Денені жүн басып кеткенін сезіп,

Ал тамағы қорғасынға толғандай болды

Сосын аспанға лақтырасың

Бір кездері сіздің бетіңіз деп саналатын нәрсе

Ай сәулесі сондай жұмсақ

Сіздің арқаңыздағы күміс тазарту (о)

Ал сен аспанға жібердің

Тамақтан айқайлау

(Аңырау, айқайлау) ормандардың, ауылдардың үстінде

Сағыныш пен аяушылықтан (Аңқыл, айқай).

(Айқай, айқай) Неге көңіл көтермейсің?

(Айқай, айқай) Ал, не қалды?

(Аңырау, айқайлау) егістіктердің, тоғайлардың үстінде

(Аңқыл, айқай) пайғамбарлық сөздермен ұшады

(Аңқыл, айқай) осында өскендердің атынан

(Аңқыл, айқай) саған өсиет еткендей

(Аңырау, айқайлау) ормандардың, ауылдардың үстінде

Сағыныш пен аяушылықтан (Аңқыл, айқай).

(Айқай, айқай) Неге көңіл көтермейсің?

(Айқай, айқай) Ал, не қалды?

(Аңырау, айқайлау) егістіктердің, тоғайлардың үстінде

(Аңқыл, айқай) пайғамбарлық сөздермен ұшады

(Аңқыл, айқай) осында өскендердің атынан

(Аңқыл, айқай) саған өсиет еткендей