Синтез - HORUS

Тут нужна искра, чтобы выжать экстракт

Из этих строчек, где экстаз сомнения и страх

Это мой храм, где я Ахетатон и Герострат

И голова трещит как береста под натиском костра

Эй-йо, когда падёт наш последний редут

Я передам привет всем тем, кто по следу идут

Все, кто хотел меня задеть и был настолько туп

Что попытался уязвить смеющуюся пустоту

К черту года, я их таскаю будто ювелирку

Изрешетив блокноты рифмой крупного калибра

Чтобы пройти сквозь эти тернии без лишних мук

Прикиньте, мне пришлось обзавестись шипами самому

Профдеформация — а че поделать?

Зима, как бархатный сезон для внутренних демонов

Я на студийку снова куртку потеплей надену

Психоанализ весь уложится в десяток демок

В серых снегах азиатской России

Мы тратим силы не за лычки, ордена и ксивы

Как флаг без веры — просто тряпка на флагштоке

Так мои слова ничто без тех, кто говорит за них «спасибо»

Так и рождается тот самый синтез

И находим в этом самый цимес

И мы выходим к свету сквозь метели

Порох строк тут воспламеняется, несмотря на сырость

Эй, друг!

Не околей, на дворе не лето

Видишь белизну полей, как опять закат алеет

И горит во льду аллеи

Сколько же тут зим минуло без возврата

Cколько лет?

Те же книги на столе

Рифмы на петле сочного бита

Мы делим MIC в кругу коллег, вокруг всё та же суета

Значит, не переболел, значит это будет так

Пока не пройдена черта, пройдена черта

Озарение единично, что иронично — не вечно

Так же хаотично, как SHARON в «Проекте Увечье»

Где предтечи, те, что вдохновили нас на этот путь?

Скованны работой, бытом, да кабалой ипотечной

Зима — невеста в платье подвенечном

Обнимет плечи, от неё обороняться нечем

Наледь окна подсвечена огнями

Этот вечер я встречаю так же

Просыпаясь где-то на конечной

В кармане стольник, под ногами спальник

Коробок четырехугольники, мороз начальник

Я видел это сотню раз, еще семь лет назад

Сняв это на свои глаза, назвал картину «Роспечалью»

И здесь мы все потухнем, словно фары

Холодным утром оставляя строчки-артефакты

На что способны мы постфактум, если хватит фарта?

Найти комфорт, творя то, что кто-то считает ART’ом,

А там как ляжет карта

Завершающим жестом поставить точку

Обозначив предел совершенству

Не подведя всех тех

Кто нам когда-то там предшествовал

Вот это выпало нам путешествие

Эй, друг!

Не околей, на дворе не лето

Видишь белизну полей, как опять закат алеет

И горит во льду аллеи

Сколько же тут зим минуло без возврата

Сколько лет?

Те же книги на столе

Рифмы на петле сочного бита

Мы делим MIC в кругу коллег, вокруг всё та же суета

Значит, не переболел, значит это будет так

Пока не пройдена черта, пройдена черта

Ол сығындыны сығу үшін ұшқын керек

Бұл жолдардан күмән мен қорқыныш экстазі

Бұл менің ғибадатханам, мен Ахетатен мен Геростратпын

Ал оттың шапқынынан басы қайыңның қабығындай жарылады

Сәлем, біздің соңғы редуктымыз құлағанда

Мен ізімен жүргендердің бәріне сәлем айтамын

Мені ренжіткісі келген және соншалықты ақымақ болғандардың бәрі

Бұл күлкі бостығын бұзуға тырысты

Мен оларды әшекей сияқты алып жүремін

Үлкен калибрлі рифмасы бар жұмбақ дәптерлердің болуы

Бұл тікенектерден қажетсіз азапсыз өту

Мен шыбықтарды өзім алуым керек деп ойлаймын

Кәсіби деформация - не істеу керек?

Қыс ішкі жындар үшін барқыт маусымы сияқты

Мен студияда қайтадан жылырақ күртеше киемін

Психоанализ ондаған демонстрацияларға сәйкес келеді

Азиялық Ресейдің сұр қарында

Біз энергияны төсбелгілерге, ордендерге және ксивтерге емес жұмсаймыз

Имансыз тудай – ту діңгегіндегі шүберек қана

Ендеше, оларға «рахмет» дейтіндер болмаса, менің сөзім түкке тұрғысыз

Сол синтез осылай туады

Міне, біз осыдан да таптық

Ал біз боран арқылы жарыққа шығамыз

Желілердің мылтығы осы жерде ылғалдылыққа қарамастан тұтанады

Эй досым!

Айналада болма, аулада жаз емес

Күннің батуы қайтадан қызарған сайын даланың аппақтығын көресің

Ал аллеядағы мұзда күйеді

Қаншама қыс қайтып оралмай өтті

Қанша жыл?

Үстел үстінде сол кітаптар

Шырынды ырғақтағы рифмалар

Біз MIC-ті әріптестер арасында бөлісеміз, айналада әлі де сол шу бар

Сонымен, мен ауырған жоқпын, осылай болады

Сызық өткенше, сызық өтеді

Жарықтандыру ерекше, бұл ирониялық - мәңгілік емес

Project Mutilation-дағы SHARON сияқты хаотикалық

Алдыңғылар, осы жолда бізді шабыттандырғандар қайда?

Жұмыс, өмір және ипотекалық құлдыққа байланысты

Қыс - қалыңдық киген қалыңдық

Ол оның иығын құшақтайды, одан қорғайтын ештеңе жоқ

Шамдармен жарықтандырылған терезе аязы

Мен бүгін кешке дәл осылай кездесіп отырмын

Соңында бір жерде ояну

Қалтада стюард, аяқ астында ұйықтау қапшығы

Қорап төртбұрыштар, аяз басы

Мен оны жүз рет көрдім, жеті жыл бұрын

Оны өз көзінше алып тастап, ол картинаны «Роспечалы» деп атады.

Міне, бәріміз фаралар сияқты сөнеміз

Суық таңертең, сызықтар-артефактілерді қалдыру

Сәттілік болса, біз не істей аламыз?

Біреу ART деп санайтын нәрсені жасау арқылы жайлылықты табыңыз

Ал сонда карта қалай түседі

Соңғы қимылды аяқтаңыз

Кемелдік шегін анықтау

Соның бәрін жерге тастамай

Ол жерде бізден бұрын кім болған

Бұл біздің саяхатымыз

Эй досым!

Айналада болма, аулада жаз емес

Күннің батуы қайтадан қызарған сайын даланың аппақтығын көресің

Ал аллеядағы мұзда күйеді

Қаншама қыс қайтып оралмай өтті

Қанша жыл?

Үстел үстінде сол кітаптар

Шырынды ырғақтағы рифмалар

Біз MIC-ті әріптестер арасында бөлісеміз, айналада әлі де сол шу бар

Сонымен, мен ауырған жоқпын, осылай болады

Сызық өткенше, сызық өтеді