Chamber of Endless Nightmares - Hortus Animae

Pest or ghosts, I cannot know

Haunted my skin, flesh and bones

Infested my veins, poisoned my blood

Made me grope deep inside the mud

Made me blind and made me deaf

The mark to the ox, my Taw/Aleph

I couldn’t see them, they couldn’t see me

Although we lived as one, in company

Through spider webs filtered pale rays

And reached the dark of every place

I have felt the sickness, vomited it out

The flouting mangy old rooks flew up

Giving shapes back before my eyes

I desired the death of such petty flies

Have I gotten rid of all the stains

that decorated my mind

I spit my rage by heavy rains

I wash my wounds, eliminate

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

Sleepwalking through the dead of night

While particles do sever

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

The scattered ashes of my life

Keep floating through the never

I spit my rage by heavy rains

I wash my wounds, eliminate

I spit my rage by heavy rains

Withdraw the dirt while I elate

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

Sleepwalking through the dead of night

While particles do sever

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

The scattered ashes of my life

Keep floating through the never

Crimson waves wreaking over

I become the fire I held within

Boiling blood spilling over

From the fiery lake of my Abyss

Immense cracks getting larger

The hungry jaws of the Apocalypse

Cold breath whipping stronger

Storming comes my scourging bliss

What have you all done

What the hell have I done

What have we all done

I couldn’t guess the gift of sight

Would be the curse during my nights

My endless nightmares, loneliness

Alone in my chamber I dream of them

I feel as dead as they are now

So why to see if my eyes close down

My livid wrath I repudiate

As in solitude one can’t create

I couldn’t guess the gift of sight

Would be the curse during my nights

My endless nightmares, loneliness

Alone in my chamber I dream of them

I feel as dead as they are now

So why to see if my eyes close down

The good old darkness they infected me with

Keeps resounding in my memories

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

Sleepwalking through the dead of night

While particles do sever

I swear I won’t forget this time

The most lone hours ever

The scattered ashes of my life

Keep floating through the never

Зиянкестер немесе елестер, мен білмеймін

Терімді, етімді және сүйегімді елестетті

Тамырымды басып, қанымды улады

Мені лайдың ішіне терең үңілді

Мені соқыр етіп, саңырау етті

Өгізге белгі, менің Тау/Алепам

Мен оларды көре алмадым, олар мені көре алмады

Біз компанияда бір-бірімізбен бірге тұрдық

Өрмекші торлары арқылы ақшыл сәулелер сүзіледі

Әр жердің қараңғылығына жетті

Мен ауруды сезіндім, құстым

Төбелескен ескі қарттар ұшып кетті

Көз алдымда пішіндерді беру

Мен осындай ұсақ шыбындардың өлуін қаладым

Мен барлық дақтардан артылдым ба?

бұл менің ойымды безендірді

Қатты жаңбырға  ашуымды  түкірдім

Мен жараларымды жуамын, жоямын

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Таңғы түнде ұйықтап серуендеу

Бөлшектер ыдырайды

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Менің өмірімнің шашыраған күлі

Ешқашанда қалқып жүре беріңіз

Қатты жаңбырға  ашуымды  түкірдім

Мен жараларымды жуамын, жоямын

Қатты жаңбырға  ашуымды  түкірдім

Мен қуанғанша, кірді алып тастаңыз

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Таңғы түнде ұйықтап серуендеу

Бөлшектер ыдырайды

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Менің өмірімнің шашыраған күлі

Ешқашанда қалқып жүре беріңіз

Қып-қызыл толқындар

Мен ішімде ұстаған отқа айналдым

Қайнаған қан төгіліп жатыр

Шыңырауымның отты көлінен

Үлкен жарықтар үлкейеді

Апокалипсистің аш тістері

Суық тыныс күшейеді

Дауылды менің бақытты бақытым келеді

Бәрің не істедіңдер

Мен не істедім

Барлығымыз не                                                                     |

Мен көру қабілетін болжай алмадым

Менің түндерімдегі қарғыс

Менің бассыз түндерім, жалғыздық

Бөлімшеде жалғыз мен оларды армандаймын

Мен қазір олар сияқты өлі сияқтымын

Ендеше неге көздерімнің жұмылғанын көру болсын

Қаһарымды жоқтаймын

Жалғыздықта жасау мүмкін емес

Мен көру қабілетін болжай алмадым

Менің түндерімдегі қарғыс

Менің бассыз түндерім, жалғыздық

Бөлімшеде жалғыз мен оларды армандаймын

Мен қазір олар сияқты өлі сияқтымын

Ендеше неге көздерімнің жұмылғанын көру болсын

Олар маған жұқтырған ескі қараңғылық

Менің жадымда жаңғырып тұрады

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Таңғы түнде ұйықтап серуендеу

Бөлшектер ыдырайды

Бұл жолы ұмытпаймын деп ант етемін

Ең жалғыз сағаттар

Менің өмірімнің шашыраған күлі

Ешқашанда қалқып жүре беріңіз