The Opening - Himinbjorg

As a gleam appearing far away in the landscape, the time has come

As if this flame was the visual rendering of my sensations

As a presence which keeps my senses awaken, the process is on

As if something should happen here now, my reason has gone

As I would penetrate my own soul, I feel in my own stomach

It’s the moment which unfolds toward the infinite

It’s the moment that should have happened

That explains all the others

That’s always been there, which is the cause, the instant and the destination

It’s the moment when the curtain falls, it’s the moment when you face what you

are

We run naked in the forest, our heads are trimmed with antlers

Everything is now no more but an explosion of wailings

It’s ultimate animal frenzy, forest’s spirits tongue

Bodies move around and torn in a boundless violence

Que l’esprit des ancêtres prenne possession de moi

Qu’il me dirige et que rien d’autre ne soit

The tribe moves as an ensemble

Gesticulations are triggered by the same pulse

It’s the time when the setting reverses

Spirits become everything and people dissolve into intangibles

It’s the face of the forest’s spirit which makes an appearance

This incantation fills the whole universe

Cause we’re the children of the moon, the animal totally assumed

Cause we’re the children of the moon, She’s the mirror in which christians

don’t dare to look

She talks to us from deep inside our soul…

Пейзажда алыста жарқыраған        уақыты                                                                          |

Бұл жалын менің сезімдерімнің көрнекі көрінісі сияқты

Сезімімді оятуға  болған     процесс қосу             

Бұл жерде қазір бірдеңе болуы керек сияқты, менің себебім жойылды

Мен өз жанымды еніп еңер едім    өз  іш         өз           өз   іш                 өз                     өз    іш       өз    сезін   сезінемін 

Бұл шексіздікке қарай ашылатын сәт

Бұл орын алуы керек сәт

Бұл басқалардың бәрін түсіндіреді

Ол әрқашан сонда болды, себеп, лезде және баратын жер

Бұл перде құлаған сәт, бұл сіз өзіңізге тап болатын сәт

болып табылады

Біз орманда жалаңаш жүгіреміз, бастарымыз мүйіздерімен қиылған

Енді бәрі жоқ жоқ жарыл жарылу  болды

Бұл жануарлардың ең керемет ашулануы, орман рухтарының тілі

Денелер қозғалып, шексіз зорлық-зомбылықпен жартылып   жарылып                                                                                                                                                                                                                                                Шексіз  зорлық-зомбылық де                     |

Que l’esprit des ancêtres prenne possession de moi

Qu'il me dirige et que rien d’autre ne soit

Тайпа ансамбль ретінде қозғалады

Қимылдар бірдей импульспен қозғалады

Бұл параметр кері өзгеретін уақыт

Рухтар бәріне айналады және адамдар материалдық емес заттарға ериді

Бұл орман рухының келбеті

Бұл сиқыр бүкіл ғаламды толтырады

Өйткені біз айдың балаларымыз, деп ойлады жануар

Себебі біз айдың балаларымыз, ол христиандардың айнасы

Қарауға батылы бармаңыз

Ол бізбен жанымыздың тереңінен  сөйлейді...