Severed from the Self - Glorior Belli

Fractured delight, the spirit bends

Still this body never breathed

Affected glimpses, behind my lonely hill of strangeled shadows

Have fled.

With voiceless words attached

A stillness to which no silence can compare

Though as the crack subsides, and dies the self within

An atrocious pain rises

It writhes!

It writhes with mortal pangs

And seraphs sob at Satan’s fangs, in human gore imbued

Now are thoughts thou shalt not banish

Now are visions never to vanish:

Through chaos His light occurs still

Severance to thy damnation shall seem

As a blood-red fever burning

Which would cling to Thee forever

Affected beliefs, behind my lonely hill of strangeled shadows

Arise.

With vicious words attached

An ode to which nothing can compare

Жарылған ләззат, рух майыстырады

Бұл дене әлі де тыныс алмаған

Менің бейтаныс көлеңкелерден тұратын жалғыз төбемнің ар жағындағы әсерлі көріністер

Қашып кеткен.

Дауыссыз сөздер қосылған

Тыныштық жоқ

Жарық бәсеңдеп, іштегі «өзім» өледі

Қатты ауырсыну күшейеді

Қырысып жатыр!

Ол өлім азабымен бұлдырады

Ал серафтар шайтанның азу тістеріне жылайды

Енді бұл ойлардан бас тартуға болмайды

Енді көріністер ешқашан жоғалмайды:

Хаос арқылы Оның жарығы әлі де пайда болады

Сенің қарғыңнан құтылу сияқты

Қан қызыл қызба сияқты

Ол Саған мәңгі жабысады

Әсер еткен нанымдар, менің бейтаныс көлеңкелерден тұратын жалғыз төбемнің артында

Тұр.

Жаман сөздермен қоса

Ештеңемен салыстыруға келмейтін ода