Кукареку - Георгий Менглет

Захотел Петушок

Сочинить стишок,

Написать кукареку

И к нему ещё строку.

Но кукареку потерялось,

Ничего от него не осталось:

Ни ку, ни ка, ни ре…

Увидал он Хрюшку во дворе.

— Хрюшка, — говорит Петушок,-

Я хотел сочинить стишок:

Написать кукареку

И к нему ещё строку.

Но кукареку потерялось.

Ты не знаешь, куда оно девалось?

Хрюшка головой покачала:

— Нет, кукареку я не встречала.

Не печалься, тебе я хрю-хрю

Вместо него подарю.

Говорит Петушок:

— Нет, спасибо,

Мне кукареку найти бы.

Собрался Петушок,

Взял дорожный мешок

И пошёл шагать —

Пропажу искать.

Видит — навстречу Кошка,

Кошка идёт, мягконожка.

— Кошка, — говорит Петушок,-

Я хотел сочинить стишок:

Написать кукареку

И к нему ещё строку.

Но кукареку потерялось.

Ты не знаешь, куда оно девалось?

Кошка головой покачала:

— Нет, кукареку я не встречала.

Не грусти, я тебе удружу —

Мяу-мяу тебе одолжу.

Говорит Петушок:

— Нет, спасибо,

Мне кукареку найти бы.

Вздохнул Петушок,

Подтянул ремешок,

До реки дошагал —

Очень устал.

Видит — скачет Лягушка,

Известная всем болтушка.

— Лягушка, — говорит Петушок,-

Я хотел сочинить стишок:

Написать кукареку

И к нему ещё строку.

Но кукареку потерялось.

Ты не знаешь, куда оно девалось?

Лягушка головой покачала:

— Нет, кукареку я не встречала.

Ты возьми себе лучше ква-ква —

Для стихов неплохие слова.

Говорит Петушок:

— Нет, спасибо,

Мне кукареку найти бы.

Грустный Петушок

Срезал посошок,

На закат взглянул,

Домой повернул.

Дома ужин ждёт,

Дома — детки.

Глядь — на крылечке Наседка.

— Муженёк, — кричит, — я так устала,

Всё кукареку твоё искала!

Утащили его цыплята,

Непослушные наши ребята,

Целый день с ним они провозились,

Говорят — кукарекать учились.

Впредь храни ты его аккуратно,

А теперь получай обратно!

Тут Петушок

Сочинил стишок:

Написал — кукареку!

И ещё кукареку!

И третью строку —

кукареку!

Кокерелді қалайды

өлең жазу,

Қарға жібер

Және оған тағы бір сызық.

Бірақ қарға жоғалып кетті

Одан ештеңе қалған жоқ.

Ку жоқ, ка жоқ, қайта жоқ...

Ол аулада Пиггиді көрді.

- Шошқа, - дейді әтеш, -

Мен өлең жазғым келді:

Қарға жібер

Және оған тағы бір сызық.

Бірақ қарға жоғалып кетті.

Сіз оның қайда кеткенін білесіз бе?

Пиглет басын шайқады.

– Жоқ, мен қарғаны кездестірген жоқпын.

Қайғылы болма, мен сені жақсы көремін

Оның орнына мен беремін.

Әтеш айтады:

- Жок, рахмет,

Мен қарға тапқым келеді.

Кокерел жиналды,

Мен жол сөмкесін алдым

Және серуендеуге кетті -

Мен жоғалғандарды іздеймін.

Ол көреді - мысыққа қарай,

Мысық келе жатыр, аяғы жұмсақ.

- Мысық, - дейді әтеш, -

Мен өлең жазғым келді:

Қарға жібер

Және оған тағы бір сызық.

Бірақ қарға жоғалып кетті.

Сіз оның қайда кеткенін білесіз бе?

Мысық басын шайқады.

– Жоқ, мен қарғаны кездестірген жоқпын.

Қайғылы болма, мен саған қамқор боламын -

Мияу, мен саған қарызға беремін.

Әтеш айтады:

- Жок, рахмет,

Мен қарға тапқым келеді.

Кокерел күрсінді

Бауды жоғары тартты

Өзенге қарай жүрді

Қатты шаршадым.

Ол көреді - бақа секіреді,

Танымал әңгімеші.

- Бақа, - дейді әтеш, -

Мен өлең жазғым келді:

Қарға жібер

Және оған тағы бір сызық.

Бірақ қарға жоғалып кетті.

Сіз оның қайда кеткенін білесіз бе?

Бақа басын шайқады.

– Жоқ, мен қарғаны кездестірген жоқпын.

Сіз өзіңізді жақсырақ қабылдайсыз -

Поэзияға жақсы сөздер.

Әтеш айтады:

- Жок, рахмет,

Мен қарға тапқым келеді.

Қайғылы Кокерел

қызметкерлерді кесіп,

Күннің батуына қарады

Үйге оралды.

Үйде кешкі ас күтіп тұр

Үйде, балалар.

Қараңыз - Наседка подъезде.

- Күйеу, - деп айқайлайды, - мен қатты шаршадым,

Мен сіздің қарғаңызды іздедім!

Оны тауықтар алып кетті

Біздің тентек жігіттер

Олар күні бойы онымен өткізді,

Олар қарғалауды үйрендік дейді.

Енді сіз оны мұқият ұстаңыз,

Енді қайтарып ал!

Міне, Кокерель

Өлең жазды:

Жазды - қарға!

Және тағы бір қарға!

Ал үшінші жол –

қарға!