Моя вселенная - Гек

Простым карандашом на белом листе бумаги

Рисую самого себя смешным и странным.

В глазах не меркнущий огонь, блеск отваги,

Немного грусти и ещё капельку желания

Всё изменить.

Ну что же, на меня похоже.

Вот лишь добавлю колючей бороды на рожу,

Колечко в ухо, ветровку, джинсы, кеды,

А также кепку и рядом подпишу — Гек.

В одной руке он держит микрофон крепко,

В другой — тетрадь, где рифмы начинают оживать.

Я нарисую, как слова уходят длинной лентой

Под купол неба, небесным существам надоедать.

Светило ясное лучами пробивает тучи,

Я затушую им бока и заточу получше

Короткий грифель, продолжив изливать бумаге

Больную душу, рисуя силуэт воздушный.

Детали чёткие, взгляд приятный, нежный,

Моя любимая ребёнка на руках держит.

Ладошки мелкие он тянет ко мне навстречу.

Я написал: «Я буду вас любить вечно».

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Простым карандашом на изрисованном листе бумаги

Рисую бога, он держит на плечах планету.

На ней скелеты поднимают боевые флаги,

Земля пылает, я взял и зачеркнул всё это,

Изобразив закат на Средиземном море,

Прыжок дельфина, который со стихией спорит,

Пустынный пляж, мальчишку, песочный замок.

И подписал: «Мы строим этот мир сами».

Пустые лица вывожу среди безликих зданий,

В руках условные гроши, в глазах блестят слёзы.

А на железной крыше голубей гоняет

Седой старик, философ неземной прозы.

Рисую сердце, потемневшее от острой боли,

Ножом предательским разрезанное на две части.

Но я от имени любви скорей достал ластик

И молча стёр ужасное людское горе.

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Простым карандашом изображаю на листе бумаги

Своих друзей, улыбками их украшаю.

Собрал всех вместе за столом, нарисовал бокалы

И подписал: «За тех ребят, которых нет с нами».

И тут сломался карандаш, по ходу, враг не дремлет,

По ходу, ждёт, что откажусь я от своих стремлений,

Что разорву или сожгу своей руки творения,

Но я не в силах удержать потоки вдохновения.

Оскал собачий на взъерошенной лохматой морде

Намалевал, добавив этой твари крылья.

Потом подумал: «А зачем?

И так боятся, свиньи».

И крылья стёр, оставив только злость псине.

Хотел ещё порисовать, но тут жена спросила:

«Ты будешь кушать?"и я вдруг ощутил, как будто

Слона бы съел.

Я встал и пошёл на кухню

Скорее есть, пока всё не остыло.

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Бумага всё стерпит: и боль, и радость,

Предательство и измену.

Но я хочу, чтоб на ней осталось

Только добро, добро моей вселенной.

Қарапайым қарындашпен ақ қағазға

Мен өзімді күлкілі және біртүрлі саламын.

Сөнбейтін оттың көзінде, Ерліктің нұры,

Кішкене қайғы және сәл көбірек тілек

Барлығын өзгертіңіз.

Жарайды, маған ұқсайды.

Мен бетіме тікенді сақал қосамын,

Құлақ сақина, жел қорғағыш, джинсы шалбар, кроссовкалар,

Сондай-ақ қалпақ және келесі мен қол қоямын - Хек.

Бір қолында микрофонды мықтап ұстайды,

Екіншісінде рифмалар жандана бастаған дәптер.

Ұзын таспада сөздердің қалай кететінін саламын

Аспан күмбезінің астында көктегілер жалықтырады.

Мөлдір сәуле бұлттарды сәулелермен тесіп,

Мен олардың жақтарын шығарып, жақсырақ қайраймын

Қысқа қалам, қағазды төгуді жалғастыруда

Ауыр тұлпарды салған сырқат жан.

Бөлшектері анық, түрі жағымды, жұмсақ,

Менің сүйіктім баланы қолында ұстайды.

Ол кішкентай алақандарын маған қарай тартады.

Мен: «Мен сені мәңгілікке сүйемін» деп жаздым.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.

Қарапайым қарындашпен сызылған қағаз парағында

Мен құдайдың суретін саламын, ол планетаны иығында ұстайды.

Оның үстінде қаңқалар жауынгерлік туларды көтереді,

Жер отқа оранды, мен бәрін алып, сызып тастадым,

Жерорта теңізіндегі күннің батуы бейнеленген,

Элементтермен дауласатын дельфиннің секіруі,

Елсіз жағажай, бала, құмды сарай.

Және ол: «Біз бұл әлемді өзіміз салып жатырмыз» деп қол қойды.

Беті жоқ ғимараттардың арасында бос беттерді саламын,

Шартты тиынның қолында, Көз жасы жылт-жылт етеді.

Ал темір төбеде көгершіндерді қуады

Шашты ағарған қария, беймәлім прозаның философы.

Мен қатты ауырсынудан қараңғыланған жүректі тартамын,

Сатқын пышақпен екі бөлікке кесіңіз.

Бірақ махаббат үшін мен тез өшіргішті алып шықтым

Және адамның қорқынышты қайғысын үнсіз өшірді.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.

Қарапайым қарындашпен мен қағаз бетіне сурет саламын

Мен достарымды күлкімен безендіремін.

Барлығын үстел басына жинап, көзілдірік тартты

«Бізде жоқ жігіттер үшін» деп қол қойды.

Сосын қарындаш сынды, жолда жау ұйықтамайды,

Жолда менің ұмтылыстарымнан бас тартуымды күтіп,

Жаратушы қолымды жыртып немесе күйдіремін деп,

Бірақ мен шабыт ағындарын ұстай алмаймын.

Ит тырнақалды тұмсығымен күледі

Боялған, осы жаратылысқа қанат қосып.

Сонда мен ойладым: «Неге?

Сондықтан олар қорқады, шошқалар.

Итке тек ашуды қалдырып, қанаттарын өшірді.

Мен көбірек сурет салғым келді, бірақ содан кейін әйелім сұрады:

«Тамақ ішесің бе?» деп, мен кенеттен сондай болдым

Мен пілді жейтін едім.

Орнымнан тұрып ас үйге бардым

Керісінше, бәрі суығанша жеп қойыңыз.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.

Қағаз бәріне шыдайды: қайғыға да, қуанышқа да,

Сатқындық пен сатқындық.

Бірақ мен оның қалғанын қалаймын

Тек жақсылық, менің ғаламымның жақсылығы.