Безумная любовь. Эпизод пятый (Человек) - Гек

Ну что ж, посмотрим, тут сценарий с простым названием «Человек».

Вот человек.

Его задача существовать, иметь нужду,

Смеяться, плакать и лукавить, любить, страдать, плюс ко всему

Нужна ему ещё и вера.

Пусть верит он в свою мечту.

Картина первая: «Измена».

На сцене вечер, сад в цвету.

Она красива, как богиня, сидит и смотрит на него.

— Скажи, любимый, чье же имя тебя терзает?

В чьём плену ты оказался?

Он ответил: — Тебе я верен,

Но к другой меня влечёт, и мысли эти меня пугают.

— Бог с тобой, — сказала верная супруга, — неужто хуже я её?

Неужто сердце ты желаешь разбить счастливое моё?

— Я сам не знаю, что мне делать и жить так больше не могу, —

Сказал он ей, — вся наша нежность сошла на нет, я к ней уйду.

На небе звёзды загорелись, взошла луна, и в тишине

Катились слёзы вслед потере, вслед этой призрачной мечте.

Тут автор, видно, впечатлился и написал: «Сюжет второй».

Наш человек успел жениться на той единственной такой.

Он был спокоен и уверен, ведь он нашёл, чего искал.

На сцене комната с постелью, сюрприз врасплох его застал.

Жена в объятиях у мужчины.

Он поражен.

Звучит вопрос:

«Скажи, ну как же ты посмела?»

Немая сцена.

Нежный голос

Её ответил: «Ты мне дорог, но спать с тобой — одна беда.

Ведь ты к постели равнодушен, а мне, покуда, молода,

Любовник страстный, стойкий нужен, ну, в общем, я хочу любви».

Он был унижен и сконфужен, он закричал: — Да, чёрт возьми.

Ты просто шлюха, вот в чём дело, ведь я любил тебя.

— Любил?

-

Она спросила.

— Ты, мой милый, наверно, что-то упустил.

Ведь я не кукла, не игрушка, меня любить не стоит так.

В твоих глазах я может шлюшка, но кто же я в твоих руках?

Осенний дождь стучит по крышам, горит в прихожей тусклый свет.

Стоит в дверях, почти не дышит — так начинается сюжет,

По ходу, третий.

Автор пишет: «Наш человек вернулся к той,

С которой начал в этой жизни искать семейный свой покой».

— К тебе пришёл.

— Ну что ж, я вижу.

Пришёл, входи, не стой в дверях.

Как поживаешь?

Как делишки?

Как молодая?

Бизнес как?

— Ну, в общем, я решил вернуться, — сказал он ей, — прости меня.

— Вернуться?

Видно, ты рехнулся.

Я так страдала без тебя,

А ты ушёл.

Ты просто чувства мои ногами растоптал.

Теперь ты вдруг решил вернуться?

Чего ты встретить ожидал?

Что я коварную измену смогу простить, не будь смешным?

Ступай к жене, ступай к любимой, она утешит и простит.

Тут автор ставит многоточие, мне человека не понять.

Мне не понять, зачем он хочет найти и снова потерять.

Мне человека не понять,

Зачем он хочет найти и снова потерять.

Ал, көрейік, мұнда қарапайым «Адам» атауы бар сценарий.

Міне, адам.

Оның міндеті - бар болу, қажеттілікке ие болу,

Күліңіз, жылаңыз және бөлініңіз, сүйіңіз, азап шегіңіз және бәрі де

Оған да сенім керек.

Арманына сенсін.

Бірінші сурет: «Отанға опасыздық».

Сахнада кеш болды, гүлденген бақ.

Тәңіріндей сұлу, отырып қарап тұрады.

— Айтшы, қымбаттым, сені кімнің аты қинап жүр?

Сіз кімнің тұтқынында болдыңыз?

Ол: – Мен саған адалмын, – деп жауап берді.

Бірақ мені басқа біреу қызықтырады, бұл ойлар мені қорқытады.

«Алла жар болсын, – деді адал әйел, – мен одан да жаманмын ба?

Менің бақытты жүрегімді жаралағың келе ме?

«Мен өзім не істерімді білмеймін және енді бұлай өмір сүре алмаймын»

Ол оған: - Біздің бар нәзіктігіміз жойылды, мен оған барамын.

Аспанда жұлдыздар жанып, ай көтеріліп, үнсіз қалды

Жоғалтқаннан кейін, осы аруақты арманнан кейін көз жасы төгілді.

Бұл жерде автор, шамасы, қатты әсерленіп: «Екіншінің сюжеті» деп жазған.

Біздің жігіт сол кісіге үйленіп үлгерді.

Ол байсалды және сенімді болды, өйткені ол іздегенін тапты.

Сахнада төсегі бар бөлме бар, тосынсый оны таң қалдырды.

Ер адамның құшағындағы әйел.

Ол таң қалды.

Сұрақ мынада:

«Маған айтыңызшы, сіз қалай батылсыз?»

Тыныш көрініс.

Жұмсақ дауыс

Ол былай деп жауап берді: «Сен мен үшін қымбатсың, бірақ сенімен ұйықтау - бір бақытсыздық.

Төсекке немқұрайлы қарайсың ғой, әзірге жаспын,

Құмарлық, табанды ғашық керек, жалпы, мен махаббатты қалаймын.

Өзі масқараланып, ыңғайсызданып: – Иә, қарғыс атсын.

Сен жәй жезөкшесің, міне, мен сені сүйдім.

-Мен сүйдім бе?

-

Ол сұрады.

«Сен, қымбаттым, бірдеңені жіберіп алған шығарсың.

Өйткені, мен қуыршақ емеспін, ойыншық емеспін, сен мені олай жақсы көрмеуің керек.

Сенің көзіңде мен жезөкше шығармын, ал сенің қолыңда мен кіммін?

Күзгі жаңбыр төбелерде дірілдеп тұр, дәлізде күңгірт жарық жанып тұр.

Есік алдында тұрып, дем алмай қалу - сюжет осылай басталады,

Жолда үшінші.

Автор былай деп жазады: «Біздің адам сол кісіге оралды

Осыдан ол бұл өмірде отбасының тыныштығын іздей бастады.

-Саған келді.

-Жарайды, түсіндім.

Кел, кір, есік алдында тұрма.

Қалыңыз қалай?

Қалай жағдай?

Қанша жас?

Бизнес қалай?

«Ал, жалпы, мен қайтуды шештім, - деді ол оған, - мені кешіріңіз.

- Қайту?

Шамасы, сен жынды болып кеткенсің.

Сенсіз қанша қиналдым

Ал сен кетіп қалдың.

Сен менің сезімімді аяғыңмен таптадың.

Енді сіз кенеттен оралуды шештіңіз бе?

Сіз немен кездесуді күттіңіз?

Мен арамза сатқындықты кешіре аламын деп, күлкілі болма?

Әйеліңізге барыңыз, сүйіктіңізге барыңыз, ол жұбатып, кешіреді.

Мұнда автор эллипсис қояды, мен адамды түсінбеймін.

Түсінбеймін, неге қайта тауып, жоғалтқысы келеді.

Мен адамды түсінбеймін

Неліктен ол қайтадан тауып, жоғалтқысы келеді.