Бункер - Гарри Топор, Tanir

События остались за кадром

Люди, перебитые бандитами, остались за КАДом

Каждый из них был готов ответить за гада

Мы суверенны от Ада, а да, этот вечный город

В 23 года в мои корни бил град

Брат называй меня серп и молот

Закрыв глаза, видишь смерть и голод

Кисти рук на высоковольтный провод

Война остается войной

Это твой патологоанатом и диетолог

Всюду баррикады, мы идем по обломкам

Старый подвал, будет дом нам

Взрыв!

Это бомба, бомба

Все переселяются в катакомбы

Дети укрылись в здании морга

К ним через стены ломится кто-то

«Кто там?»

говорить уже поздно

Слово передали пулеметным гнездам

Всюду, как паззлы ошметки взрослых

Дети перепачканы в чем-то красном

Начало всем вспоминать поздно

Никто из них не повернет обратно

Выстрел!- Враг упал, из его кадыка сильно бьет фонтан!

Убийство!

— Или война превратила сердце в ледяной металл!

Чистая!- Как слеза кровь неприятеля залила стекла!

Листья!

— Влетали в окно, оседая пачками на лицах мертвых!

Припев:

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Здесь стало тихо даже птицы не поют

Песни тупо одноклассников за партами,

Но все вместе с контурными картами, без действий

Перед учителем, расстрелянным на кресле

Я так хотел бы, чтобы небо стало чуть-чуть чишче

Перестань видеть туловища как пищу

Меня голодные товарищи считают дичью

Спрятался в подвале, меня десятки глаз ищут

Снова не пошевелиться, я по паркету размазанный пластилин

Чувствую, как уходит жизнь, могилу полюбому пора стелить

Мы пытались с тобою выжить, чтобы увидеть прекрасную жизнь,

Но я плюю себе в ладонь странным орнаментом красных брызгов

Нельзя кричать, надо лечь на дно, через час меня окутает вечный сон

Их фонаря скользят через окна, эти могут меня засечь вдвоем

Чтобы запечь огнем, меня заживо съесть потом в конце охоты

Под острым кетчупом;

в бункер заходит кто-то

Припев:

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Не доверяй, за стенами война!

Тут двери в рай, закрыты тайно!

Улететь в небо дай нам!

Тут каждый друг, как Нагайна!

Сахна артында қалған оқиғалар

Қарақшылар өлтірген адамдар айналма жолдың артында қалды

Олардың әрқайсысы жорғалаушы үшін жауап беруге дайын болды

Біз тозақтан егеміз, иә, бұл мәңгілік қала

23 жасымда тамырыма бұршақ жауды

Бауырым мені орақ пен балға дейді

Көзіңді жұмысаң өлім мен аштықты көресің

Қолдар жоғары вольтты сымға

Соғыс соғыс болып қала береді

Бұл сіздің патологыңыз және диетологыңыз

Барлық жерде баррикадалар, біз қирандылардың арасынан өтіп жатырмыз

Ескі жертөле, үйіміз болады

Жарылыс!

Бұл бомба, бомба

Барлығы катакомбаларға көшеді

Балалар мәйітхана ғимаратын паналады

Оларға қарай біреу қабырғаларды бұзады

«Кім бұл?»

сөйлесуге тым кеш

Сөз пулемет ұяларына берілді

Барлық жерде, басқатырғыштар сияқты, ересектердің сынықтары

Балалар қызыл нәрсеге оранған

Бәрінің есінде қалуы тым кеш

Олардың ешқайсысы кері қайтпайды

Оқ атылды!- Жау құлады, оның Адам алмасынан фонтан қатты соқты!

Кісі өлтіру!

«Немесе соғыс жүректі мұз металына айналдырды!»

Таза!- Көз жасындай жаудың қаны әйнекті су басты!

Жапырақтары!

– Терезеден ұшып кіріп, өлгендердің бет-әлпетіне қонды!

Хор:

Сенбеңіз, қабырғаның артында соғыс бар!

Мұнда жұмақ есіктері жасырын жабылған!

Аспанға ұшайық!

Мұнда әрбір дос Нагини сияқты!

Сенбеңіз, қабырғаның артында соғыс бар!

Мұнда жұмақ есіктері жасырын жабылған!

Аспанға ұшайық!

Мұнда әрбір дос Нагини сияқты!

Мұнда тыныш, тіпті құстар ән салмайды

Партадағы ақымақ сыныптастардың әндері,

Бірақ бәрі контурлық карталармен бірге, әрекетсіз

Креслода оққа ұшқан мұғалімнің алдында

Мен аспанның сәл таза болғанын қалаймын

Денелерді тамақ ретінде көруді доғарыңыз

Аш жолдастар мені ойын санайды

Жертөлеге тығылып, ондаған көз мені іздейді

Қайтадан қозғалма, мен пластилинді паркетке жағып қалдым

Өмірдің қалай өтіп бара жатқанын сеземін, кімге болса да зират қоятын кез келді

Біз керемет өмірді көру үшін сізбен бірге өмір сүруге тырыстық,

Бірақ мен алақаныма қызыл шашыраған біртүрлі оюммен түкірдім

Сіз айқайлай алмайсыз, жату керек, бір сағаттан кейін мен мәңгілік ұйқыда боламын

Олардың шамдары терезелерден сырғып өтеді, олар мені бірге байқай алады

Отпен пісіру үшін, аңның соңында мені тірідей жеп қойыңыз

Ащы кетчуп астында;

біреу бункерге кіреді

Хор:

Сенбеңіз, қабырғаның артында соғыс бар!

Мұнда жұмақ есіктері жасырын жабылған!

Аспанға ұшайық!

Мұнда әрбір дос Нагини сияқты!

Сенбеңіз, қабырғаның артында соғыс бар!

Мұнда жұмақ есіктері жасырын жабылған!

Аспанға ұшайық!

Мұнда әрбір дос Нагини сияқты!