Zeit lass mir Zeit - Frei.Wild

Ich sitze am Fenster und starre in den Regen.

Der Rauch meiner Kippe

zieht klanglos geschickt in die Kälte hinaus.

Der Wind reisst ihn mit sich

und zieht ihn für immer davon

Ein Klang lauter Stimmen erreicht meine Sinne.

Der Qualm dieser Straße erobert

mein Zimmer und so denke ich mir: «All der Schall und der Rauch sind

vergänglich und nur auf der Flucht.»

Und ich will ganz bestimmt nicht für immer nur fliehen.

Will verweilen,

mich aussruhen, Momente berühren, will und möchte bestimmen, was immer in mir

geschieht.

(Irgendwann, irgendwann)

Ich hasse den Kampf, den ich eh nur verliere, den ich eigentlich schon mein

Leben lang führe.

Allzeit bereit, aber allzeit gewinnt die Zeit.

Woohoooo oh oh

Zeit, lass mir Zeit!

Die Sonne kommt raus und so lauf ich mal wieder durch die Hallen am Bahnhof und

setz mich mal nieder

und es kommt mir so vor: «Die Welt steht nie still, doch nur, weil es niemand

will.»

Und ich will ganz bestimmt nicht für immer nur fliehen, will verweilen,

mich aussruhen, Momente berühren.

Will und möchte bestimmen, was immer in mir

geschieht.

(Irgendwann, irgendwann)

Ich hasse den Kampf, den ich eh nur verliere, den ich eigentlich schon mein

Leben lang führe.

Allzeit bereit, aber allzeit gewinnt die Zeit.

Woohoooo oh oh

Zeit, lass mir Zeit!

Zeit, lass mir Zeit!

Zeit, lass mir Zeit!

Zeit, lass mir Zeit!

Der Sand, er läuft, läuft, läuft, er läuft noch immer.

Und meine Ungeduld,

sie wird wieder schlimmer…

Терезенің жанында отырып, жаңбырға қарап отырмын.

Менің жұпарымнан шыққан түтін

еппен суыққа дыбыссыз суырып алады.

Жел оны алып кетеді

және оны мәңгілікке тартып алады

Қатты дауыстар естіледі.

Бұл көшенің түтіні жаулайды

Менің бөлмем, сондықтан мен өзім ойлаймын: «Барлық шу мен түтін

уақытша және тек қашуда».

Мен, әрине, мәңгілікке қашып кеткім келмейді.

қалғысы келеді

демалу, жанасу сәттері, менің ішімде не бар екенін анықтауды қалайды және қалайды

орын алады.

(бірде, бір күні)

Мен жекпе-жекті жек көремін, оны бәрібір ұтамын, менде бар

өмірге жетелейді.

Әрқашан дайын, бірақ әрқашан уақыт жеңеді.

Ооооооооооо

Уақыт, маған уақыт бер!

Күн шығады, сондықтан мен вокзалдағы залдарды аралаймын және

Мені түсір

және маған былай көрінеді: «Әлем ешқашан бір орында тұрмайды, тек ол жерде ешкім жоқ болғандықтан ғана

келеді».

Мен, әрине, мәңгілікке қашып кетпеймін, қалғым келеді

демалу, жанасу сәттері.

Менің ішімде не бар екенін анықтауды қалайды және қалайды

орын алады.

(бірде, бір күні)

Мен жекпе-жекті жек көремін, оны бәрібір ұтамын, менде бар

өмірге жетелейді.

Әрқашан дайын, бірақ әрқашан уақыт жеңеді.

Ооооооооооо

Уақыт, маған уақыт бер!

Уақыт, маған уақыт бер!

Уақыт, маған уақыт бер!

Уақыт, маған уақыт бер!

Құм, ол жүгіреді, жүгіреді, жүгіреді, әлі де жүгіреді.

және менің шыдамсыздығым

ол нашарлап барады ...