Sobreviviré - Estrella Morente

Sola, en el invierno azul la muerte rompió el velo

Sola, me quedé sin luz, sin vida y sin consuelo

Sola, desheredada y sin dinero

Sola, como una estrella que cae del cielo

Sola, frente a un abismo que habita el miedo

Le vi por primera vez, una tarde en un café

Y sucedió.

Ganó el amor

Viví una ilusión, cuento del corazón

Después marchó sin un adiós

Sin un adiós

Sobreviviré

Y aunque la vida me aseste su golpe mortal

Y aunque las noches de niebla me impidan mirar

Y esta vida que tengo y que es la mía

Sobreviviré

Y aunque la llaga del tiempo me quiera matar

Y aunque la pena me ahogue en cada despertar

Sobreviviré, a esta vida que tengo y que es la mía

Жалғыз, көгілдір қыста ажал шымылдығын үзді

Жарықсыз, тірліксіз, жұбанышсыз жалғыз қалдым

Жалғыз, мұрасыз және тиынсыз

Жалғыз, аспаннан түскен жұлдыздай

Жалғыз, қорқыныш мекендеген тұңғиыққа бетпе-бет

Мен оны бірінші рет, бір күні түсте кафеде көрдім

Және бұл болды.

махаббат жеңді

Мен елес, жүректің хикаясымен өмір сүрдім

Сосын қоштаспай кетіп қалды

қоштасусыз

Мен тірі қаламын

Тіпті өмір маған өлімші соққы берсе де

Тұманды түндер маған қарауға кедергі келтірсе де

Ал мына менде бар өмір менікі

Мен тірі қаламын

Уақыт жарасы мені өлтіргісі келсе де

Қайғы мені әр оянғанда тұншықтырса да

Мен аман боламын, менде бар және бұл менікі