Sophia's Fall - Ensoph

Sophia breaths for the first time…

She sees, she feels — her creed, her belief

Heaven and hell married in her breast

No one before her — No one after her

No one carries her steps above the heavens

Sophia falls…

A smile on her lips — She sees all clear for the first time in life

Her pride, her care — Virtues forgotten in the age of the Feeble One

I see the wings of her blind eagle flying high above the skies

I see her deaf snake crawling in the deepest depth of the earth

Sophia’s fall

Entangled in memories her chant remains unsung

No ear is born to hear such kind of golden ambrosia

The priest of Gomorrah blessed the sinner of a burning Sodom

In the night when Sophia was damned by the same hand

Blood falls down

She falls down

She opens her arms — Her truth is burning deep inside her eyes

She feels no fear — She’s blinded by the light of an age coming next to her

If you could only see the gate she’s opened in front of this pale night

If you could only see Icarus for the first time flying high

Bride of your fate, searching for flesh

Someone holds the key, someone never rests

The drape of finiteness caught the morrow’s end

In front of naked Sophia even history finds its end

All the colours of transparency — could pure spirit be dressed in flesh?

All the colours of emptiness — could pure spirit be less than mad?

All the colours of transparency — could pure spirit be dressed in flesh?

All the colours of emptiness — could pure spirit be less than mud?

София алғаш рет дем алды...

Ол көреді, сезінеді — оның сенімі, сенімі

Оның кеудесінде жұмақ пен тозақ үйленді

Оның алдында ешкім        оның                                                                                     ЖТЖЖЖЖТТТШtekitekitekitekitekitekitekitekidakidakidakidakidakidakidakidakidakiпесyaжжис

Ешкім оның қадамын аспаннан жоғары көтермейді

София құлады...

Ерінде  күлімсіреу — Ол өмірінде                                                                             ʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻ         ʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻʻәʻʻʻʻʻʻәʻʻ алғашʻ алғаш рет алғаш рет алғаш рет алғаш күл алғаш күлiм алғаш күлiмге күлiмi күлiмге күлiмдi күлдi ғана күлдi

Оның мақтанышы, қамқорлығы - ізгілік - әлдеқайда әлсіз

Мен оның соқыр қыранының қанатын аспаннан жоғары ұшатынын көріп тұрмын

Мен оның саңырау жыланының жердің ең тереңінде жорғалап жүргенін көріп тұрмын

Софияның құлауы

Оның әні есте қалды

Мұндай алтын амброзияны есту үшін ешбір құлақ тумайды

Ғомора діни қызметкері жанып жатқан Содомның күнәкарына батасын берді

Сол түнде Софияны сол қолмен қарғысқа ұшыратқан

Қан төмен түседі

Ол құлап қалады

Ол құшағын ашады — Оның шындығы көзінің тереңінде жанып тұр

Ол өзін қорықпайды - ол оның жанында қартайған қарсылыққа соқыр

Осы бозғылт түннің алдында оның ашылған қақпасын көрсеңіз

Егер сіз Икарды бірінші рет биікте ұшып бара жатқанын көрсеңіз

Тағдырыңның қалыңдығы, ет іздеп

Кілтті біреу ұстаса, біреу ешқашан демалмайды

Шектілік жабыны ертеңгі күні аяқталды

Жалаңаш Софияның алдында тіпті тарих өз ақырын табады

Мөлдірліктің барлық түстері — таза рух тәнге киінуі мүмкін бе?

Бослықтың барлық түстері — таза рух ақылсыз бола ма?

Мөлдірліктің барлық түстері — таза рух тәнге киінуі мүмкін бе?

Бослықтың барлық түстері — таза рух  балшықтан                                                                               |