Лабрадор - эхопрокуренныхподъездов

Я швыряю бычок сигареты в окно

Небо скалится красными тряпками

И в загон дофаминовой ямы на смерти копытах несутся стада

Антропоморфное счастье мое обвивает кудрями-тентаклями

Издевается

Всё в порядке, я надеюсь,

Но всё же, когда

Багряный закат зарыдает сворой собак, я примкну к его стае

Чтобы с утра бестолковыми снами холодный твой нос целовать

И в зеленых колючках лугов лабрадор беспокойно залает

Собака скулит

К человеку приходит беда

Мен темекі тұқылын терезеден лақтырып жіберемін

Аспан қызыл шүберекпен көмкерілген

Ал табындар өлім тұяғымен допамин шұңқырына асығады

Антропоморфтық бақыт менің бұйраларымды орап алады

мазақ ету

Бәрі жақсы, үміттенемін

Бірақ бәрібір, қашан

Қып-қызыл күн батуы жылайды бір үйір ит, Мен оның үйірмесіне қосыламын

Таңертең ақымақ армандармен салқын мұрынды сүю

Ал шабындықтардың жасыл тікенектерінде лабрадор мазасыз үреді

ит жылайды

Адамның басына қиындық келеді