Белая ночь - Эдита Пьеха

Вот и опять не спит мой Ленинград,

Как он красив и как молод.

Звёзды от наших глаз спрятались в Летний сад,

Белая ночь вошла в город.

На площадях асфальт и цветы,

Вот почему наши шаги так осторожны.

А на Неве в это время разводят мосты,

Но нас с тобой разлучить невозможно.

Как я люблю, когда свет без теней,

Хмурых теней вокруг нету.

Можно и так теперь не зажигать огней,

Хватит на всех людей света.

Не говори, о чём думаешь ты,

В белую ночь это узнать очень несложно.

А на Неве в это время разводят мосты,

Но нас с тобой разлучить невозможно.

Міне, менің Ленинградым тағы да ұйықтамайды,

Ол қандай әдемі және жас.

Жазғы бақта жұлдыздар біздің көзімізден жасырды,

Ақ түн қалаға кірді.

Алаңдарда, асфальтта және гүлдерде,

Сондықтан біздің қадамдарымыз өте сақ.

Невада бұл уақытта көпірлер салынып жатыр,

Бірақ бізді сенен ажырату мүмкін емес.

Жарық көлеңкесіз жүргенде қалай жақсы көремін,

Айналада күңгірт көлеңкелер жоқ.

Қазір от жақпау мүмкін,

Әлемнің барлық адамдарына жетеді.

Не ойлайтыныңды айтпа

Ақ түнде оны білу өте оңай.

Невада бұл уақытта көпірлер салынып жатыр,

Бірақ бізді сенен ажырату мүмкін емес.