When Dusk Breathes its Last Breath - Drowning the Light

As the funeral dirge solemnly plays

A grave ravaged by time

With one decaying rose

Laying subtly on top of the cracked earth

Alone in a cemetery of benevolence

Death by ones own hand

Gives them this curse

When dusk breathes it’s last breath

And the eerie dirge fades

A melancholic apparition appears

Sitting in sorrow

Waiting to pass the other side

Forever bound here

Longing for that which will never come

And when the dawn bleeds in

Fading back to nothingness

Till dusk breathes again

The nights so empty

The nights so lonely

Haunting in sadness

Жерлеу азабы салтанатты түрде ойналып жатқанда

Уақыт өте келе қираған бейіт

Бір шіріген раушанмен

Жарылған жердің үстіне нәзік төсеу

Қайырымдылық зиратында жалғыз

Өлім өз қолымен

Оларға бұл қарғысты береді

Ымырт батқанда бұл соңғы дем

Ал қорқынышты мұң өшеді

Меланхолиялық елес пайда болады

Қайғыда отыру

Екінші жағынан  өтуді күтуде

Мәңгілік осында байланысты

Ешқашан келмейтін нәрсені аңсау

Ал таң атқанда

Ештеңеге қайта оралу

Кеш батқанша қайтадан дем алғанша

Түндер өте бос

Жалғыз түндер