Она была - Drobinin

Все падает из рук, странный звук, дождь вокруг.

Я смотрю в твои глаза, и ты в них одна.

Рядом нет меня меня,

Вот как же это все, было, но прошло, как оно ушло.

Нет, тебя не отпутить, сложно все забыть, хочется любить.

А ты одна, и в твоем сердце нет любви.

Она была, была загадочна в ночи.

И с ней закат порой напоминал восход.

Она была, я с нею жил из года в год.

Ты решила все сама, кончилась она, нету в ней меня.

Мне лишь роль одну принять, не вернуть все вспять, странная игра.

Вновь взгляну в твои глаза, ты так холодна, видно, навсегда.

Мне с тобой не совладать, смысла нет держать, раз любовь ушла.

А ты одна, и в твоем сердце нет любви.

Она была, была загадочна в ночи.

И с ней закат порой напоминал восход.

Она была, я с нею жил из года в год.

Менің қолымнан бәрі түсіп жатыр, біртүрлі дыбыс, айнала жаңбыр.

Мен сенің көздеріңе қараймын, ал сен оларда жалғызсың.

Мен қасында емеспін,

Бәрі осылай болды, бірақ кетті, қалай кетті.

Жоқ, жібере алмайсың, бәрін ұмыту қиын, сүйгің келеді.

Ал сен жалғызсың, жүрегіңде махаббат жоқ.

Ол болды, түнде жұмбақ болды.

Ал онымен күннің батуы кейде күн шыққандай көрінетін.

Ол болды, мен онымен жылдан жылға бірге тұрдым.

Бәрін өзің шештің, бітті, оның ішінде мен жоқ.

Мен бір ғана рөлді қабылдай аламын, бәрін қайтармаймын, біртүрлі ойын.

Көздеріңізге қайта қараймын, сен сондай суықсың, шамасы, мәңгілік.

Мен сені басқара алмаймын, сақтаудың мағынасы жоқ, өйткені махаббат жойылды.

Ал сен жалғызсың, жүрегіңде махаббат жоқ.

Ол болды, түнде жұмбақ болды.

Ал онымен күннің батуы кейде күн шыққандай көрінетін.

Ол болды, мен онымен жылдан жылға бірге тұрдым.