Orphan Bird - Dorthia Cottrell

Paved in bone, blessed are these highways that carry us home

pale white eyes, like children we desperately reach for the sky

singin, «everything dies but what then?

everything dies but is that the end»

My brother is your brother too

teach her of shame show her love

betray all her trust, teach her to love

deep in that coma blue sky

i saw my life passing me by

feeling the fires recede

and let that deep coma blue sky wash over me

blessed be the highways that carry us on

through the desert and into the sea

well he picks all the roses that grow by the overpass

and gathers them all round my feet

there’s no funeral lullaby, sad goodbye lullaby tune

my daddy’s prayin those 6 string prayers

because even heaven sings the blues

maybe all our skin will turn to dust

baby all our skin will turn to dust

and leave our hearts behind

Сүйекпен төселген, бізді үйге  апаратын бұл жолдар бақытты

бозғылт ақ көздер, біз балалар сияқты аспанға ұмтыламыз

«Бәрі өледі, бірақ сонда ше?

бәрі өледі, бірақ бұл соңы»

Менің інім де сенің ағаң

оған ұятты  үйретіңіз, оған сүйіспеншілігін көрсетіңіз

оның барлық сеніміне опасыздық жаса, оны сүюге  үйрет

сол комадағы көк аспанның тереңінде

Мен өз өмірімді мені қайтып көрдім

оттардың сейілгенін сезеді

және сол терең кома көк аспан мені шайып кетсін

бізді алға апаратын жолдар құтты болсын

шөл арқылы және теңізге

Ол эстакада өсетін барлық раушан гүлдерін жинайды

және оларды аяғымның айналасына жинайды

жерлеу бесік жыры, мұңды қоштасу бесік жыры жоқ

менің әкем сол 6 ішекті намазды оқиды

өйткені аспанның өзі блюз әнін айтады

бәлкім біздің теріміз шаңға айналады

балақай, біздің теріміз шаңға айналады

және жүрегімізді артта қалдырыңыз