Fluency - Dodheimsgard

Oblivion owned to live

He had never seen his coffin

And what was made from there

He had never tasted his tears

Can we trespass now

Never dream again

Cause this world became the dreams

Surely he would wonder about his steps

Would always remember the past

What past?

Times…

(He would strive on and on

Collecting his peace entangled

In crayons the most valuable of all)

Out of the dismal mist

Covering the crown

He stands like a sculpture

In a flowered garden

Black and enameled roses

Can this forsakened deem

Lay its hand on the final grasp

Ұмыту өмір сүруге  тиесілі

Ол өзінің табытын ешқашан көрмеген

Ал ол жерден не жасалды

Ол ешқашан көз жасының дәмін татпаған

Енді бұқтырамыз ба?

Енді ешқашан армандама

Себебі бұл дүние арманға айналды

Оның қадамдарына таң қалатыны сөзсіз

Әрқашан өткенді еске алар еді

Қандай өткен?

Уақыт…

(Ол әрі қарай ұмтылатын

Оның тыныштығын жинау шиеленіскен

Ең құндысы қарандаштарда )

Көңілсіз тұманнан

Тәжді жабу

Ол мүсін сияқты

Гүлді бақта

Қара және эмальданған раушандар

Бұл тастап кеткен деп санауға болады ма?

Қолыңызды соңғы ұстамаға қойыңыз