Joaninha - Djavan

Tudo passa

Enquanto a hora espera

Quando ave noturna pia

Todos piam, eu espio

Noite fria, na luz guia

Do luar, que lugar…

Que lugar, que lugar

Quando é hora

O amor se vai embora

Sem saber como seria

Mais um dia se recria

Na paixão, outro chão

Outra vez, toda vez

Toda vez, toda vez…

A vereda é azulada

E sofrida a solidão

Que sem chão

Faz morada no descaminho

Bem quando a luz do cacto

Reflete ao sol altivo

A chuva rompe o pacto

Inundando a tarde quente

E o prazer que sente a joaninha

Quando anda pela flor

Ganha um quê de sacrifício e dor

Volto a contemplar

O firmamento

Bruma que o cobria

Esvaneceu

Cheia de pesar

Estrela espia

A luz do luar

Que a escondeu…

Бәрі өтеді

Уақыт күтіп тұрғанда

Түнгі құс батқанда

Барлығы қарап тұрады, мен аңдыймын

Суық түн, бағыттаушы жарықта

Ай сәулесі, қандай жер...

қай жер, қай жер

уақыты қашан

Махаббат кетеді

қалай боларын білмей

Тағы бір күн қайталанады

Құштарлықта, басқа қабат

қайта, әр жолы

Әр уақытта, әр уақытта…

Жол көкшіл

Жалғыздықты                   зардап шекті

бұл еденсіз

Ауытқуды жөндейді

Кактустың жарығы қашан

Биік күнде шағылысады

Жаңбыр келісімді бұзады

Ыстық түсте су басады

Сондай-ақ ледибуг сезінетін рахат

Гүлдің жанынан өтіп бара жатқанда

Сіз құрбандық пен азаптан бір нәрсе аласыз

Мен ойлануға қайтамын

 бекіту

Оны жауып тұрған тұман

жоғалып кетті

өкінішке толы

тыңшылық жұлдыз

Ай сәулесінде

Оны не жасырды...