Espelho - Diogo Nogueira

Nascido no subúrbio nos melhores dias

Com votos da família de vida feliz

Andar e pilotar um pássaro de aço

Sonhava ao fim do dia ao me descer cansaço

Com as fardas mais bonitas desse meu país

O pai de anel no dedo e dedo na viola

Sorria e parecia mesmo ser feliz

Eh, vida boa

Quanto tempo faz

Que felicidade!

E que vontade de tocar viola de verdade

E de fazer canções como as que fez meu pai (Bis)

Num dia de tristeza me faltou o velho

E falta lhe confesso que ainda hoje faz

E me abracei na bola e pensei ser um dia

Um craque da pelota ao me tornar rapaz

Um dia chutei mal e machuquei o dedo

E sem ter mais o velho pra tirar o medo

Foi mais uma vontade que ficou pra trás

Eh, vida à toa

Vai no tempo vai

E eu sem ter maldade

Na inocência de criança de tão pouca idade

Troquei de mal com Deus por me levar meu pai (Bis)

E assim crescendo eu fui me criando sozinho

Aprendendo na rua, na escola e no lar

Um dia eu me tornei o bambambã da esquina

Em toda brincadeira, em briga, em namorar

Até que um dia eu tive que largar o estudo

E trabalhar na rua sustentando tudo

Assim sem perceber eu era adulto já

Eh, vida voa

Vai no tempo, vai

Ai, mas que saudade

Mas eu sei que lá no céu o velho tem vaidade

E orgulho de seu filho ser igual seu pai

Pois me beijaram a boca e me tornei poeta

Mas tão habituado com o adverso

Eu temo se um dia me machuca o verso

E o meu medo maior é o espelho se quebrar (Bis)

Ең жақсы күндерде қала шетінде дүниеге келген

Отбасынан ізгі тілекпен бақытты өмір

Болат құсты серуендеп, ұшатын

Мен шаршаған кезде күннің соңында армандадым

Менің елімдегі ең әдемі формалармен

Саусақтағы сақинаның әкесі, алттағы саусақ

Күлімсіреп, ол шынымен бақытты болып көрінді

эй жақсы өмір

Қанша уақыт

Қандай бақыт!

Нағыз гитарада ойнауға деген құштарлық

Әкем сияқты ән шығару (Бис)

Қайғылы күні қарияны сағындым

 Мен әлі күнге дейін солай істейтінімді мойындауым керек

Мен допта өзімді құшақтап  бір күні болар деп  ойладым

Ұл болу арқылы футбол жұлдызы

Бір күні қатты теуіп, саусағымды жарақаттап алдым

Және                                қорқынышты  кетіру                           

Артында қалған тағы бір тілек болды

Ей, бекер өмір

уақытында бару

Мен жаман болмай

Сондай жас сәбидің күнәсіздігінде

Әкемді қасыма алып кеткенім үшін Құдаймен жамандық жасадым (Бис)

Өсе келе мен өзімді жалғыз өсірдім

Көшеде, мектепте және үйде оқу

Бір күні мен бұрышта бамбамбаға болдым

Әрбір әзілде, жанжалда, кездесуде

Бір күнге дейін оқуды тастауға тура келді

Көшеде жұмыс істеп, барлығын қолдайды

Сондықтан мен ересек болғанымды білмеймін

Ей, өмір ұшады

Уақытында жүріңіз, барыңыз

О, бірақ мен сені сағындым

Бірақ мен білемін, көкте қарттың бос әурешілігі бар

Ұлыңыздың әкесі сияқты болғанын мақтаныңыз

Өйткені олар менің аузымнан сүйіп, ақын болдым

Бірақ теріс                           

Бір күні арқам ауырып қала ма деп қорқамын

Менің ең үлкен қорқынышым айна сындырады (Бис)