Автор - Дино

Обрывки стихов горящими листьями в небо,

Рифмы не станут на высоте метеоритом.

Поэта душа загрустила и зритель заплакал,

Стихи наверное в печь, стихи летят на пол.

Или же их на печать, массу в печаль.

Газетный эффект, его сложно не замечать.

Стихи, и горы и реки ужали строфу,

Буквы замедлили ход, поменяли тропу.

Если же суть, если же путь другой,

У лирики вдруг лицо стало спиной.

С последнего ряда не нужен бинокль, всё видно и так.

Зажили все раны, исправили брак.

Переписали финал и врубили фанфары,

И переборы лучших испанских гитар.

Взрывали петарды из слов, замки из грёз,

Сменили характер, но не утерли им слёз.

Припев:

Верить их словам, идти по стопам можно ли,

Если не сломал, то унёс как осенний лист,

Сцена его дом, тема его всем только на бис, только на бис,

Даже если стоки на бит, даже если строки на бит.

День закрывает, ночь засыпает снег, заливает свет весь мой двор,

Как ТВ-канал, на который пал авторам обманутый взор,

В паранойе мир и в усладе зала так ослаб слух, монолог вслух,

Он один минимум за двух.

Вымысел утёр нос правде —

Это как курить на заправке, водить, когда прав нет.

За рулем автор, давит педаль в пол и давит на тормоз,

Опасно, он стал его трассой, 200 на красный!

И может быть даже без микрофона, даже там где-то фоном,

Может быть слухом и книгами, бэком и Примами,

Явью и сном, старым и новым, затертым и четким,

Одно время будет бальзамом, другое мечом.

Припев:

Верить их словам, идти по стопам можно ли,

Если не сломал, то унёс как осенний лист,

Сцена его дом, тема его всем только на бис, только на бис,

Даже если стоки на бит, даже если строки на бит.

Аспандағы жалындаған жапырақтай өлең үзінділері,

Римдер биіктікте метеоритке айналмайды.

Ақынның жаны мұңайып, көрермен жылады,

Өлеңдер пеште шығар, Өлеңдер жерге ұшады.

Немесе олар басып шығаруға арналған, көп қайғы.

Газет әсері, елемеу қиын.

Өлеңдер, таулар мен өзендер шумақты,

Әріптер баяулады, жолды өзгертті.

Мәні болса, жолы бөлек болса,

Лирика кенет артына бұрылды.

Соңғы қатардан дүрбі керек емес, бәрібір бәрін көруге болады.

Барлық жараларды емдеді, некені бекітті.

Біз финалды қайта жазып, фанфарды қостық,

Және ең жақсы испан гитараларының таңдауы.

Олар сөзден петардаларды, армандардан сарайларды,

Олар мінездерін өзгертті, бірақ көз жасын сүртпеді.

Хор:

Олардың сөздеріне сеніңіз, ізімен жүруге болады ма?

Үзілмесе, күзгі жапырақтай алып кетеді,

Сахна - оның үйі, оның тақырыбы тек ән, тек ән,

Дренаждар бір бит болса да, сызықтар бір бит болса да.

Күн жабылады, түн қармен ұйықтайды, бүкіл ауланы жарықпен толтырады,

Алданған көзқарас авторларға түскен телеарна сияқты,

Әлемнің паранойясында және залдың ләззатында құлақ, дауыстап монолог соншалықты әлсіреді,

Ол бір кем дегенде екі.

Фантастика шындықтың мұрнын сүртті -

Бұл жанармай құю бекетінде темекі шегу, куәлігің жоқ кезде көлік жүргізу сияқты.

Дөңгелектің артында автор педальды еденге басып, тежегішті басады,

Қауіпті, ол оның жолына айналды, қызылда 200!

Мүмкін, микрофонсыз, тіпті фондық жерде,

Бұл қауесет пен кітаптар, қолдау және Прима болуы мүмкін,

Шындық пен арман, ескі мен жаңа, ескірген және анық,

Бір жолы бальзам, екіншісі қылыш болады.

Хор:

Олардың сөздеріне сеніңіз, ізімен жүруге болады ма?

Үзілмесе, күзгі жапырақтай алып кетеді,

Сахна - оның үйі, оның тақырыбы тек ән, тек ән,

Дренаждар бір бит болса да, сызықтар бір бит болса да.