Comédie verticale - Diapsiquir

Il se demande s’il a oublié comment on nage

Il espère peut-être avant de se jeter dans les eaux noires et bleues et striées

et sages

De rubans mous couleur de lait

Evidemment, il se souvient de l’odeur particulière des matins de Noël glacés

Des mandarines épluchées et du café, déjà synonyme de théâtre raté

Des sièges de long voyage dans une Renault 6 et des miettes

Ou en Alpha Romeo on chante par coeur les K7

Il se souvient alors de l’oreiller oublié

Bien sûr aussi son frère et leurs premières escapades intimes

Des aurores violentes, des rires des filles faciles

Des lendemains compliqués aux obligations tuantes

Au plaisir de toutes les accomplir

A la joie sans doute de pouvoir toujours y revenir

De la vie des autres

Premières droites qui volent

Et les mâchoires qui lâchent…

Et ça tape, et ça tape, et ça tape, et ça tape

Tout le monde rigole

Et on s’attache

On s’attrape, on s’attrape, on s’attrape, on s’attrape

Des culottes plein la bouche

Et les premiers lâches

Qui partent, qui partent, qui partent, et qui partent

Il retire une couche

Et la peau s’arrache

Et il tape, et il tape, et il tape, et il tape, et il tape

Sous une tente une Anglaise

L’attrape et le déniaise

Puis viennent les connasses

Il s’intéresse plus

Ils n’ont plus rien à se dire c’est tout

La vue d’un sourire l'étouffe

Il s’intéresse plus

Ils n’ont plus rien à se dire c’est tout

La vue d’un sourire l'étouffe

Alors avant de sauter évidemment, il se souvient encore

Tout est beau, on s’en doutera

Et il se demande comment sera son cri

L’ultime haleine sera-t-elle sèche de peur?

Pour l’instant il croque dans tous ses plis

Petite baleine qui pataugerait dans deux trois flaques de sueur

Autant mourir avec panache et dans la joie

Puisque c’est la dernière fois à ce que je sache

Dans quel état t’as laissé ta niche?

Arrête de sourire, t’es pas riche

Tu déranges, tu t’maquilles un peu

Tu déranges, t’es reponsable de tout ça

T’es reponsable de tout ça

Un peu

Жүзуді ұмытып кетті ме деп ойлайды

Ол өзін қара-көк жолақты суға тастамас бұрын үміттенуі мүмкін

және дана

Сүт түсті жұмсақ ленталар

Әрине, ол мұзды Рождестволық таңертеңгі ерекше иісті есіне алады

Аршылған мандариндер мен кофе, қазірдің өзінде сәтсіз театрдың синонимі

Renault 6-дағы ұзақ сапарға арналған орындықтар мен сынықтар

Альфа Ромеода біз K7-ді жатқа айтамыз

Содан кейін ол ұмытылған жастықты есіне алады

Әрине, оның ағасы және олардың алғашқы жақын қашулары

Қаһарлы таң, жеңіл қыздардың күлкісі

Күрделі ертеңгі күндерді өлтіру міндеттемелері бар

Олардың барлығын орындауды асыға күтеміз

Қуанышқа, әрине, оған әрқашан қайта оралу мүмкіндігі

Басқалардың өмірінен

Ұшатын алғашқы түзу сызықтар

Ал босатқан жақ...

Әне соғады, соғады, соғады

Барлығы күліп жатыр

Ал біз қосыламыз

Ұстаймыз, ұстаймыз, ұстаймыз, ұстаймыз

Ауыз трусики

Ал бірінші қорқақтар

Кім кетеді, кім кетеді, кім кетеді, кім кетеді

Ол жаялықты жұлып алады

Ал тері жыртылады

Ал ол қол соғады, ол қол соғады және қол соғады

Шатырдың астында ағылшын әйелі

Оны ұстаңыз және оны жоққа шығарыңыз

Содан кейін қаншықтар келеді

Ол көбірек қызығушылық танытады

Бір-біріне бұдан артық айтары жоқ, бар болғаны

Күлімсіреуді көру оны тұншықтырып жібереді

Ол көбірек қызығушылық танытады

Бір-біріне бұдан артық айтары жоқ, бар болғаны

Күлімсіреуді көру оны тұншықтырып жібереді

Сондықтан секірер алдында, әрине, ол әлі де есіне алады

Барлығы сіз ойлағандай әдемі

Ал оның жылағаны қалай болар екен деп ойлайды

Қорқыныштан соңғы дем құрғақ бола ма?

Әзірге ол барлық қатпарларында тырнап жатыр

Екі үш шалшық тер арқылы өтетін кішкентай кит

Қуаныш пен қуаныштан өлуі де мүмкін

Өйткені бұл мен соңғы рет білемін

Сіз ит үйіңізді қалай тастап кеттіңіз?

Күлімсіреуді тоқтатыңыз, сіз бай емессіз

Мазасыз, аздап жарасасыз

Мазасыз, осының бәріне сіз жауаптысыз

Мұның бәріне сіз жауаптысыз

Азғана