Autodafé - Diapsiquir

Du goulot tiède, la voix des anges

Est-il vivant?

Qu’on me (?) l’asperge en le disant

Dis, quand est-ce qu’on va dans le… noir?

Écris, écris, et lève ton dard

Dis, quand est-ce qu’on va dans le… noir?

Et dis, quand est-ce qu’on part?

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on va dans le… noir?

Est-il vivant?

Écris, écris, et lève ton dard

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on va dans le… noir?

Est-il vivant?

Et dis, quand est-ce qu’on part?

Est-il vivant?

Dis…

Ça a commencé comme ça

Ça a commencé comme ça

Si vous n’avez rien à m’dire

Pourquoi venir auprès de moi?

Pourquoi me faire ce sourire?

Qui tournerait la tête en bas?

J’suis comme le prince d’un pays pluvieux

Riche, mais impuissant, jeune et pourtant vieux

Riche, mais impuissant, jeune et pourtant vieux

Qui de ses précepteurs, méprisant les courbettes

S’ennuie avec ses chiens, comme avec d’autres bêtes

Amène-moi tous ces papiers

Qu’on en fasse un bon festin

Enfin mon autodafé

Laissez-moi allumer

Mon destin

Il n’est rien au monde que je vomisse

Autant que le pessimisme

L’homme n’existe pas

Quel est le combat (?) le mimétisme

Moi, on parle de moi, je parle de moi, tu parles de moi

L’homme n’existe (pas)

Dieu est u… nihiliste

Mimétisme

Je suis pour l’intolérance parfaite et j’estime qui n’est pas avec moi est (et?

) contre moi

Est contre moi

Encore moi

Est (et?) contre moi

J’estime qui n’est pas avec moi est (et?) contre moi

La vie est un roman écrit 600 fois (oui)

Comme tu mettais ton pyjama Spiderman

Tu te déguises avec les mots de Bataille, Sade ou Lautréamont

Mais c’est lourd, folklorique et triste

«Envole-toi bien loin de ces miasmes morbides;

Va te purifier dans l’air supérieur

Et bois, comme une pure et divine liqueur

Le feu clair qui remplit les espaces limpides

Derrière les ennuis et les vastes chagrins

Qui chargent de leur poids l’existence brumeuse

Heureux celui qui peut d’une aile vigoureuse

S'élancer vers les champs lumineux et sereins

Celui dont les pensers, comme des alouettes

Vers les cieux le matin prennent un libre essor

— Qui plane sur la vie, et comprend sans effort

Le langage des fleurs et des choses muettes !»

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on finit l’histoire?

Et dis, quand est-ce qu’on part?

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on finit l’histoire?

Et dis, quand est-ce qu’on s’marre?

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on finit l’histoire?

Et dis, quand est-ce qu’on part?

Est-il vivant?

Dis, quand est-ce qu’on finit l’histoire?

Et dis, quand est-ce qu’on s’marre?

Dis, dis, dis

Dis, dis, dis

Dis, dis, dis

(Le Père, le Fils, le Saint-Esprit)

Dis, dis, dis

(Au nom du Père…)

Dis, dis, dis

Dis, dis, dis

Жылы желкеден, Періштелердің үні

Ол тірі ме?

Маған себіңіз (?) деп

Айтшы, біз... қараңғыда қашан барамыз?

Жазыңыз, жазыңыз және иісіңізді көтеріңіз

Айтшы, біз... қараңғыда қашан барамыз?

Ал айтыңызшы, біз қашан кетеміз?

Ол тірі ме?

Айтшы, біз... қараңғыда қашан барамыз?

Ол тірі ме?

Жазыңыз, жазыңыз және иісіңізді көтеріңіз

Ол тірі ме?

Айтшы, біз... қараңғыда қашан барамыз?

Ол тірі ме?

Ал айтыңызшы, біз қашан кетеміз?

Ол тірі ме?

Айтыңыз…

Осылай басталды

Осылай басталды

Маған айтар ештеңең болмаса

Неге маған келдің?

Неге маған бұл күлкіні бересің?

Кім төңкеріп кетер еді?

Мен жаңбырлы елдің ханзадасы сияқтымын

Бай, бірақ дәрменсіз, жас және әлі кәрі

Бай, бірақ дәрменсіз, жас және әлі кәрі

Садақты менсінбей, тәрбиешілерінің қайсысы

Басқа жануарлар сияқты иттерінен жалықтырады

Маған осы қағаздардың бәрін әкел

Мейрам жақсы болсын

Ақыры кітабым жанып кетті

маған жарықтандыруға рұқсат етіңіз

Менің тағдырым

Дүниеде мен құсатын ештеңе жоқ

Пессимизм сияқты

адам жоқ

Ұрыс(?) мимика деген не

Мен, олар мен туралы айтады, мен туралы айтамын, сен мен туралы айтасың

Адам жоқ

Құдай – нигилист

Мимикрия

Мен мінсіз төзімсіздікті жақтаймын және менімен бірге кім жоқ екеніне сенемін (және?

) маған қарсы

маған қарсы

Мен қайтадан

(және?) маған қарсы

Қасымда болмаған адам (және?) маған қарсы деп есептеймін

Өмір - бұл 600 рет жазылған роман (иә)

Өрмекші адам пижамасын қалай киесіз

Сіз Батейль, Сад немесе Лотреамонт сөздерімен бетпердесіз

Бірақ бұл ауыр, халықтық және қайғылы

«Осы ауру миазмалардан алыс ұшыңыз;

Жоғарғы ауада өзіңізді тазартыңыз

Және таза және құдайдың арақ-шарап сияқты ішіңіз

Таза кеңістіктерді толтыратын мөлдір от

Қиындықтар мен үлкен қайғылардың артында

Бұлыңғыр тіршіліктің салмағын көтеретіндер

Қанаты жігерлі адам бақытты

Жарқын және тыныш далаларға ұшыңыз

Ойлары аққұба сияқты

Аспанға қарай таңертең тегін ұшыңыз

— Кім өмірде қалықтап, еш қиындықсыз түсінеді

Гүлдер мен үнсіз заттардың тілі!»

Ол тірі ме?

Айтыңызшы, ертегіні қашан аяқтаймыз?

Ал айтыңызшы, біз қашан кетеміз?

Ол тірі ме?

Айтыңызшы, ертегіні қашан аяқтаймыз?

Ал айтыңызшы, біз қашан күлеміз?

Ол тірі ме?

Айтыңызшы, ертегіні қашан аяқтаймыз?

Ал айтыңызшы, біз қашан кетеміз?

Ол тірі ме?

Айтыңызшы, ертегіні қашан аяқтаймыз?

Ал айтыңызшы, біз қашан күлеміз?

Айт, айт, айт

Айт, айт, айт

Айт, айт, айт

(Әке, Ұл, Киелі Рух)

Айт, айт, айт

(Әкенің атымен...)

Айт, айт, айт

Айт, айт, айт