Amsterdam - Diaframma, Litfiba

Scender le scale sfiorando il muro

Non dare importanza

A chi passa vicino

Cercando qualcosa di indefinito

La notte svanisce al piano di sopra

Nelle mia mente

Ogni cosa sopravvive in silenzio

Sento l’attrito

Di grida esiliate dal mondo

Come frammenti pulsanti di vita

Voci alterate si sono dissolte

Dove i miei occhi le hanno chiamate

Dove i miei occhi le hanno chiamate

Dove il giorno ferito impazziva di luce

Dove il giorno ferito impazziva di luce…

Қабырғаға тиіп, баспалдақпен төмен түсіңіз

Маңызды бермеңіз

Кім өтеді

Белгісіз нәрсені іздеу

Үстіңгі қабатта түн жоғалады

Менің ойымша

Бәрі тыныштықта аман қалады

Мен үйкелісті сезінемін

Дүниеден қуылған жылаулардан

Өмірдің пульсирленген үзінділері сияқты

Бұрмаланған дауыстар жойылды

Менің көзім оларды қайда шақырды

Менің көзім оларды қайда шақырды

Жаралы күннің нұрға жынданған жері

Жаралы күн нұрға бөленді ...