Uzak - Defkhan

Her nefeste nikotin çeker bu kafa kaç dert gördü kanka

Bak yanarak yaşamak kolay mı kanacka

Gözlerinden her bi nota bana dağ

Damara kan vuran bu kalp dediğiniz içimdeki kara taş

Dünya döner güneş küser düşer bi yana yas

Bu devir şeytanın hala kendini bi bok sanar aşk

Yavaş yirmi beş kurşun yedim ben arkadaş

Mutlulukla benim oynadığımız oyun saklambaç

Aslan aç ormanında yalnızım

Kader denen çizginin sisli yollarında kalmışım

Kollarında sanmışım kendimi çok yanılmışım

Her ortamın yabancısı ne hazin yok sayılmışım

Kafam kırık tüter duman güler yalan

Benim sırtım yere gelmez de işte bazen çok döner kafam

Sönmez yanan bu yara ömrü al ve bas kumara

Her nefeste nikotin çeker oksijen dar bu ara

Uzak ferah bana düşlerim hapsedilen günahlarla gençliği mahvedilen

Bu dünyada düzgün zannedilen hep elimi attığım yerde yalan

İnsanların yüzleri maskeli hep dost düşman gülleri sahtedir hep

Bu dünyada düzgün zannedilen hep elimi attığım yerde yalan

Bilinmeyen bi meçhule uzar gider geceler

Gökyüzü güneş ve mutluluk bulunmayan bi yerdeler

Yutar gider seneler onlar hep biraz ilerdeler

Beyaz bi kağıda gömülür susar biter heceler

Kesilir soluk bu yolu çok yürüdüm bıktım artık

Geçmişimdeki tüm gecekonduları yıktım artık

Sıkıldım artık bulutlardan homie çıksın artık

Güneş ve şu kalbimdeki eski resmi yırtın artık

Fena hırpalandık iz bıraktı bende sis bıraktı

Derde saldı üstümdeki iz çıkarma bilmem

Gel de bak şu filme gel yakından izle

Şahidim şu caddeler inan her gece bela benimle

Enkaz yerinde tabut bekleyin bi cesedim

Nefesim öldü benden ne bi tablo kaldı ne resim

Neresi burası burası labirent

Ve hayat göz yaşıyla karışık içilen kanlı pert

Әр тыныста никотин алады, бұл бастың басынан қаншама қиналған, ағайын?

Күйіп-жанумен өмір сүру оңай ма, соны қараңыз

Сенің көзіңнен түскен әрбір нота мен үшін тау

Тамырға қан ағып жатқан мына жүрек сен дейтін ішімдегі қара тас

Дүние айналады, күн ренжіді, құлайды, жоқтау шетке

Бұл дәуірде сіздің шайтаныңыз әлі де өзін боқ деп санайды, махаббат

Жиырма бес баяу оқ алдым, досым

Біз қуана ойнайтын ойынымыз жасырынбақ

Мен арыстанның аш орманында жалғызбын

Тағдыр дейтін желінің тұманды жолдарында қалдым

Мен сенің құшағыңда деп ойладым, қатты қателесіппін

Әр ортадан бейтаныс, мені еленбегені қандай өкінішті

Менің басым сынды, темекі шегеді, күледі, өтірік айтады

Менің арқам жерге түспейді, сондықтан кейде басым қатты айналады

Осы жанып тұрған жараның өмірін алып, құмар ойнаңыз

Әрбір тыныс никотинді тартады, бұл кезде оттегі тар

Алыста, жастық шағы түрмеге жабылған күнәлар бұзылған менде

Бұл дүниеде дұрыс деп саналатын нәрсе әрқашан қолымды қойған жерде болады.

Адамдардың жүздері әрқашан маскалы, достық жау раушандары әрқашан жалған

Бұл дүниеде дұрыс деп саналатын нәрсе әрқашан қолымды қойған жерде болады.

Белгісіз белгісіз түндер жалғасады

Олар аспан, күн, бақыт жоқ жерде

Жылдар өтеді, олар әрқашан сәл алға қарай жүреді

Буындар ақ қағазға көміліп, буын аяқталады.

Мен бұл жолмен көп жүруден шаршадым

Мен өткендегі барлық қараңғы үйлерді қираттым

Мен қазір жалықтым, бұлттардың арасынан шығайық

Жүрегімдегі сол ескі суретті жұлып тастаңыз

Біз қатты соққыға жығылдық, із қалдырды, маған тұман қалдырды

Қиындыққа тап болды, маған қалай із қалдырарымды білмеймін

Келіңіз және осы фильмді қараңыз, оны мұқият көріңіз

Маған сеніңіз, бұл көшелер менің куәгерім, әр түнде менімен қиындық

Апат болған жерде табыт күтіңіз, мен мәйітпін

Тынысым өшті, менен сурет те, картина да қалмады

Бұл қай жер, бұл лабиринт

Ал мас болған қанды перт өмірдің көз жасына араласады