Lustro - Deep

Wyraz twej twarzy doprowadza do szału mnie i nie mogę go znieźć

Podpuchnięta morda, wysuszone wargi i oczy zbite jak pies

Kiedy znowu kłamiesz nie mogę już słuchać chciałbym ci przyjebać w pysk

Za wszystko co było i wszystko co jest, za awantury i krzyk

Nie mogę uwierzyć że kiedyś byłeś niewinny i słodki jak dziecko

Urodzony z matki nieskalany niczym nie spoglądałeś zdradziecko

Lecz potem wyrosłeś, zmieniła cię szkoła, koledzy czy tam nie wiem co

Można zrzucać winę, tłumaczyć się światem i tak nie wiem po co to

Chciałbym rzec coś miłego na twój temat, ale nic nie wymyślę

Więc pierdol się, jesteś zerem i gnojem przez grzechy obecne i przyszłe

Kiedyś ssałeś kciuk przykryty w łóżeczku w ciepłej pościeli

Teraz wkładasz pistolet do ust, zasłaniasz twarz nim wystrzeli

Mdli mnie od tego co mówisz, od tego co robisz, od tego kim jesteś

Dawno powinni ci podać zastrzyk, prąd na drewnianym krześle

Powiedz czy kiedy patrzysz w lustro słuchasz co mówię do ciebie

I dlaczego przez ten cały monolog gapię się kurwa na siebie

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

W piekle trzymają miejsce na ciebie to cela z wykutym imieniem

Zamknięta jest na 4 spusty byś mógł się w środku zagryźć sumieniem

Badzie trudne bo warczysz i gryziesz non stop przez całe życie

Tam w swoim żywiole będziesz mógł po wieki przeżywać jak się droczycie

Na wszystkich przychodzi czas więc pocieszam się na ciebie nadejdzie

Myślałeś kiedyś co zostawisz po sobie w spisanym testamencie?

Co wyryje historia twoja w skałach granitu ciosanych w prostokąt

Tłumaczeń mam potąd, wymiotować mi się chcę gdy zasłaniasz się flotą

Mogłeś być wielki przenosić góry, dawać uśmiech i szczęście

Są epizody lecz generalnie myślałeś o sobie częściej

Nie wierzę w żadne słowo twoje, wbiłbym ci knebel w mordę

Gdyby to cokolwiek dało, gdybyś się przez to obudził i zmienił na dobre

Nie chcę być tobą, pierdol się, nie jesteś lepszy w końcu się zwierzę

Panoszysz się jak penery na blokach dumny że świat

U stóp ci leży Powiedz czy kiedy patrzysz w lustro nie jest

Ci wstyd z tym uśmiechem

Już wiem dlaczego patrzę na siebie bo też jak ty jestem

Człowiekiem

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

Nienawidzimy siebie, choć umiemy kochać też

Wystarczy jeden gest i całe zło traci sens

Ale gubimy tutaj małe dziecko w sobie

Po drodze gdzieś między kołyską a grobem

Сіздің жүзіңіз мені жынды етеді, мен шыдай алмаймын

Иттей шоғырланып кеткен беті ісіп, еріндері құрғақ, көздері

Сен тағы өтірік айтсаң, мен енді тыңдай алмаймын, аузыңа жұдырық алғым келеді

Бар болғаны және бар болғаны үшін, жанжал мен айғай үшін

Бір кездері бала кезіңізде бейкүнә, тәтті болғаныңызға сене алар емеспін

Анаңнан мінсіз жаралған, Сен опасыздықпен қарадың

Бірақ кейін сіз есейдіңіз, мектеп сізді өзгертті, достар, не білмеймін

Сіз оны кінәлай аласыз, өзіңізді әлеммен түсіндіре аласыз, мен оның не үшін екенін білмеймін

Мен сен туралы жақсы нәрсе айтқым келеді, бірақ мен ештеңе ойламаймын

Сондықтан сені блять, сен қазіргі және болашақ күнәлар үшін нөл және тезек болып табылады

Жылы жаймалар төселген бесікке жамылып бас бармағыңызды соратынсыз

Енді мылтықты аузыңа тығып ал, атпай тұрып бетіңді жауып ал

Сенің сөзіңнен, істеген ісіңнен, кім екеніңнен ішім ауырады

Баяғыда олар сізге инъекция, ағаш креслода электр қуатын беруі керек

Айнаға қараған кезде менің айтқанымды тыңдап жатсаңыз, айтыңыз

Неліктен мен осы монологтың бәріне өзім қарап отырмын?

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында

Тозақта олар сенің есімің жазылған ұяшықта саған орын береді

Ол 4 триггермен жабылған, сонда сіз өзіңіздің ар-ұжданыңызды іштей аласыз

Бұл қиын, өйткені сіз өмір бойы үздіксіз ырылдап, тістейсіз

Онда сіздің элементіңізде сіз бір-біріңізді мәңгілікке мазақ ете аласыз

Барлығына уақыт келеді, сондықтан мен сен үшін өзімді жұбатамын

Сіз жазбаша өсиетіңізде не қалдыратыныңызды ойлап көрдіңіз бе?

Сіздің тарихыңыз тіктөртбұрышқа кесілген гранит жартастарына не жазады

Менің аудармаларым жоқ, флотпен қаптаған кезде құсқым келеді

Сіз тауларды жылжыту, сізге күлкі мен бақыт сыйлау үшін керемет бола аласыз

Эпизодтар бар, бірақ сіз өзіңізді жиі ойладыңыз

Мен сенің ешбір сөзіңе сенбеймін, аузыңды қағатын едім

Егер ол бірдеңе жасай алса, егер ол сізді оятып, жақсы жаққа өзгеретін болса

Мен сен болғым келмейді, сені блять, сен түбінде хайуан болудан артық емессің

Сіз блоктарда тиындар сияқты қыдырасыз, әлемді мақтан етесіз

Аяғыңда жатыр.Айнаға қарасаң айт

Сіз бұл күлкіңізбен ұяласыз

Мен өзіме неге қарайтынымды білемін, өйткені мен де солаймын

Адам

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында

Біз сүюді білсек те, өзімізді жек көреміз

Бір қимыл жеткілікті және барлық зұлымдық мағынасын жоғалтады

Бірақ біз бұл жерде өзіміздегі кішкентай баламыздан айырылып жатырмыз

Жолдағы бесік пен бейіттің арасында