The Premonition - Deceased

Broken down a nervous wreck yet there are no regrets

All the prestige drains my soul as illness takes to bed

It’s time I need to ease my mind and become new again

So rest my child and be cleansed for breakdown’s not the end

But what is this?

What leads me from my room?

An apparition?

It beckons me!

In this place here I rest while doctors roam the halls

Yet I’m alone inside myself to struggle with my fears

And there it is I can see a shadow on the wall

Calling me towards the end and onwards to the morgue

But the fear it takes my breath away

So near is the lonely world of death

I try to think of other things yet it is always near

I just can’t help but walk its path and end up at the morgue

No, not the morgue!

Not that dreaded place!

The morgue is cold and stinks of death the bodies freezing cold

I feel the grasp of something strange pulling at my soul

The dead just laying on their slabs sends chills right down my spine

And there’s that shadow on the wall its image stains my mind

That shadow, that shadow on the wall

That shadow, that creeping down the wall

What does this tell me of my mind this crazy lunacy

I fear that this is a sign that death is wanting me

That shadow, that shadow on the wall

That shadow, creeping down the wall

That shadow, that shadow on the wall

That shadow, creeping down the wall

Down the wall!

My release from this place should take this all away

My mind has healed up long enough for life it now awaits

So off I’ll go into the sky and ride the flying plane

Back to a place where I belong the soothing hand of fame

But wait it’s that shadow once again my fate is in my own hands

I run away from the boarding plane that takes off in the night

As up in flames death does claim everyone but I

That shadow, that shadow warned me of the end

That shadow, that shadow let me live again

That shadow, that shadow pulled me from the flames

That shadow, a premonition!

Жүйке бұзылғанымен, өкініш жоқ

Ауру төсек тартып жатқандай, барлық бедел менің жанымды құртады

Менің ойымды жеңілдету және қайтадан жаңа болуым керек

Сондықтан баламды демалдырып тазаланыңыз соңы емес

Бірақ бұл не?

Мені бөлмеме не әкеледі?

Елес пе?

Бұл мені шақырады!

Бұл жерде дәрігерлер залдарды аралап жүргенде мен демаламын

Мен қорқынышпен күресу үшін іштей жалғызбын

Міне, мен қабырғадан көлеңке көремін

Мені морманға дейін және алға қарай шақыру

Бірақ бұл қорқыныш менің тынысымды алып тастайды

Сондықтан жанында жалғыз өлім әлемі

Мен басқа заттар туралы ойлануға тырысамын, бірақ ол әрқашан жақын

Мен оның жолымен жүріп, мәйітханаға  жетпеймін

Жоқ, мәйітхана емес!

Бұл қорқынышты жер емес!

Мәйітхана салқын және өлім иісі салқындаған денелер

Мен өзімнің жанымнан біртүрлі нәрсені түсінуді сезінемін

Тақталардың үстіне жатқан өлілер омыртқамды   қалдыртады

Қабырғадағы көлеңке бар, оның суреті менің ойыма дақ түсіреді

Сол көлеңке, қабырғадағы көлеңке

Сол көлеңке, қабырғадан төмен қарай жылжыған

Бұл менің ақыл-ойым туралы не айтады

Бұл өлім мені қалайтынының белгісі деп қорқамын

Сол көлеңке, қабырғадағы көлеңке

Қабырғадан төмен түсіп бара жатқан көлеңке

Сол көлеңке, қабырғадағы көлеңке

Қабырғадан төмен түсіп бара жатқан көлеңке

Қабырғадан төмен!

Менің бұл жерден босатылғаным мұның бәрін алып тастауы керек

Менің ойым ұзақ уақыт сауықтырды

Осылайша мен аспанға кіріп, ұшатын ұшаққа мінемін

Даңқтың тыныштандыратын қолына  жататын жерге  оралу

Бірақ күте тұрыңыз, бұл менің тағдырым өз қолымда

Түнде ұшатын ұшақтан қашамын

Отқа келгенде өлім барлық адамдарға, бірақ мен

Сол көлеңке, сол көлеңке маған ақырет туралы ескертті

Сол көлеңке, сол көлеңке маған қайтадан өмір сүруге мүмкіндік берді

Сол көлеңке, сол көлеңке мені жалынның арасынан алып шықты

Бұл көлеңке, алдын ала ескерту!