A Tale of Forgotten Realms - Crystal Eyes

On a cold winternight with the moon ablaze

We where gathered around the fireplace

Silent we sat with our foaming ales

Respectfully waiting for the old man’s tale

With a final draw on his ivory pipe

The old man raised his voice, and began

As his voice raised and sank in the strangest rhyme

We drifted away to worlds of ancient times

By his words we where able to see through his eyes

Into places beyond where dragons still flies

Forgotten realms, mysterious lands

When childhood dreams are close at hand

With mythical beasts and lustrous elfs

Those magical worlds reveal themselves

Solo: Dahl — Jukka — Both — Dahl — Jukka

And when the story ended we felt hollow yet glad

The return to the grey reality made us all a bit sad

But I could see the faith in everyones eyes

That somewhere, there are worlds where dragons fly

And this strange night in late december

Will stay in my mind, and I’ll, remember

Ай жанып тұрған қыстың салқын түнінде

Каминнің айналасына жиналдық

Үнсіз  көбіктенген алелерімізбен отырдық

Қарияның әңгімесін құрметпен күту

Оның піл сүйегінен жасалған түтікшесінде соңғы ұтыс ойынымен

Қарт дауысын көтеріп, бастады

Оның даусы біртүрлі рифммен көтеріліп, батып бара жатқанда

Біз ежелгі заманның әлеміне алдық

Оның сөздерінен біз оның көзімен көре аламыз

Айдаһарлар әлі ұшатын жерлерге

Ұмытылған патшалықтар, тылсым өлкелер

Балалық шақтағы армандар жақын болғанда

Мифтік аңдармен және жылтыр эльфтермен

Сол сиқырлы дүниелер өздерін ашады

Соло: Dahl — Jukka                     Jukka 

Әңгіме аяқталғанда, біз қуандық, бірақ қуандық

Сұр шындыққа оралу бізді біраз қайғылы етті

Бірақ мен баршаның көзінен сенімді көрдім

Бір жерде айдаһарлар ұшатын әлемдер бар

Желтоқсанның соңындағы мына біртүрлі түн

Менің есімде қаламын, мен есімде