Reste - Constance

Quand la parole m'évite

Que mes gestes te rappellent

Que ta douleur est vive

Tout ce qu’il te reste

C’est de te voir dans mes yeux

De te voir dans mes yeux

De te voir dans mes yeux qui te cherchent

Comme une mise en abyme

Dès que l’horizon s’achève

Une autre injustice

Qui ravive les braises

Mais je te donnerai mieux

Je te donnerai mieux

Je te donnerai mieux que le reste

Reste

Quand le silence s’invite

Les portes que je ferme

Diaphanes et fragiles

N’affichent que la peur et son envers

Et s’ouvrent quand tu les révèles

Comme la couleur de l’iris

Qui change à la lumière

Me rappelle Mélanie

Son amour, sa colère

Mais je ne demanderais mieux

Je ne demanderais mieux

Que d’y être

Reste

Сөйлеу мені қашқақтағанда

Менің қимылдарым еске түсірсін

Сенің ауыруың өткір

Сізде бәрі қалды

Сені менің көз алдымда көру

Сені менің көзімнен көру үшін

Сені іздеп жүрген көзімнен көру үшін

Mise en abyme сияқты

Көкжиек біткен бойда

тағы бір әділетсіздік

Шоқты кім жағады

Бірақ мен сізге жақсырақ беремін

Мен саған жақсырақ беремін

Мен саған қалғандарынан жақсырақ беремін

Қалыңыз

Тыныштық келгенде

Мен жабатын есіктер

Диафантты және нәзік

Тек қорқыныш пен оның кері жағын көрсетіңіз

Сіз оларды ашқан кезде ашыңыз

Иристің түсі сияқты

Жарықта кім өзгереді

Мелани есіме түседі

Оның махаббаты, оның ашуы

Бірақ мен одан артық сұрамас едім

Көбірек сұрай алмадым

Онда болудан гөрі

Қалыңыз