Farewell - Comrades

Silence is welcome in this dreary swell of life.

Ribcage horrors and blood-borne strife.

Safety is a dream I had, kindness is a knife.

Waking with hollowed heart, this isn’t home to me.

Sleeping with eyes open, this isn’t home to me.

Dreaming of somewhere far, this isn’t home to me.

This shadow is haunting all my days,

an apparition watching me always.

And through the doors that once protected us.

It comes and goes.

A Voice in the dark speaks louder than words that the dead cannot sing where

they sleep.

«Come back to me now, bring nothing at all,

For the dead cannot sing where they sleep.»

The chemicals that spark in my heart will fade,

for the dead cannot sing where they sleep.

«Come back to me now, bring nothing at all,

For the dead cannout sing where they sleep.»

Тыныштық өмірдің бұл мұңды толқынында қош келдіңіз.

Қабырғадағы сұмдық пен қанды қақтығыс.

Қауіпсіздік – арманым, мейірімділік – пышақ.

Жүрегі қуыспен оянсам, бұл менің үйім болмайды.

Көзімді ашып ұйықтап жатқандықтан, бұл менің үйім болмайды.

Алыс жерді армандаймын, бұл мен үшін үй емес.

Бұл көлеңке менің барлық күндерімді қызықтырады,

мені үнемі бақылап тұратын елес.

Және бір кездері бізді қорғаған есіктер арқылы.

Ол келеді және кетеді.

Қараңғыдағы дауыс өлілер ән айта алмайтын сөздерден де қаттырақ сөйлейді

олар ұйықтайды.

«Маған қазір қайта кел, мүлдем ештеңе         

Өйткені өлгендер ұйықтап жатқан жерде ән айта алмайды».

Жүрегімде ұшқын шығаратын химиялық заттар сөнеді,

Өйткені өлгендер ұйықтап жатқан жерде ән айта алмайды.

«Маған қазір қайта кел, мүлдем ештеңе         

Өйткені өлгендер ұйықтайтын жерде ән айта алмайды».