Rancho Da Primavera - Clara Nunes

Não vejo a primavera

Já era

A triste margarida

A desaparecida

O pobre beija-flor

Que não vejo voar sobre o meu jardim

Não tem a quem beijar

Que tristeza sem fim, lá lá iá

Não ouço mais o canto da cigarra ao anoitecer

Que saudade que eu tenho

Já nem sinto prazer

Quem fala é um poeta esquecido

Que constrangido

Vive a chorar

Desejo vitalidade às flores

Diminuir minhas dores

Me alegrar

Eu quero retomar minha alegria

Quando raiar o dia

Os pássaros cantando

O outono que seja benvindo

Quero viver sorrindo

E não chorando

Мен көктемді көрмеймін

Ол аяқтады

қайғылы ромашка

Жоғалғандар

Кедей колибри

Менің бақшамның үстінен ұшып бара жатқанын көрмеймін

Сүйетін ешкім жоқ

Қандай бітпейтін қайғы, мінеки

Мен ымыртта цикаданың әнін енді естімеймін

Қанша сағындым

Мен енді тіпті рахат сезінбеймін

Кім айтса да ұмытылған ақын

қандай ұят

жылап өмір сүр

Гүлдерге өмір тілеймін

ауырсынуымды азайт

қуану

Мен қуанышымды қайтарғым келеді

Таң атқанда

құстар ән салады

Күз келді

Мен күліп өмір сүргім келеді

және жыламау