Les chiens loups - Charles Trenet

Il y a des chiens loups

Dans les coins noirs.

Ils sont tous fous

Quand vient le soir.

Leurs yeux verts scintillent dans la nuit

Quand tous les chats sont gris.

Ils sont heureux

Quand il fait froid,

Quand la neige bleue

Blanchit le toit,

Quand le vent qui siffle dehors

Les fait hurler à la mort.

Des traquenards sont organisés

Bien des chassés-croisés,

Car le chiens, cachés dans leur coins

Font croire de près qu’ils sont loin.

Ils ont des larmes de crocodiles

Et des armes bien plus subtiles

Quand ils rôdent le poil à l’envers,

Les grands chiens loups de l’hiver.

Je ne sors plus après 10 heures

Car c’est l’heure

Où parfois l’on meurt.

Qu’on s’appelle Firmin, Jacques ou Georges

Ils vous sautent à la gorge.

L’an dernier,

Ils ont dévorés

Un meunier

Du nom de Sarré.

Ils ont même mangé son chapeau,

Qu’ils prenaient pour de la peau.

Il faudra que je quitte ces lieux,

Que je change de milieu.

Au Canada, là j’irais bien,

Chez les oiseaux musiciens.

A Québec

On dit que les oiseaux

Ont un bec en forme de museau.

Alors moi, j’hésite et j’ai peur

Des goélands crève cœurs.

Je me dis

Où faut il aller?

Au pays des chevaux emballés?

En Camargue, il y a des moustiques

Qui sont antipathiques.

A Capri,

Il y a des serpents.

A Paris,

Il y a des agents.

A Moscou,

On se rompt le cou:

La glace glisse beaucoup

Tiens le soleil caresse ma fenêtre

Et l’horizon champêtre.

C’est le printemps, les chiens sont partis

En wagon-loups, wagons-lits.

Je n’ai plus peur,

Y a plus de danger.

Les belles heures,

Sous un ciel léger,

A loisir déjà font du bien.

Adieu souvenirs très an-chiens !

Қасқыр иттер бар

Қараңғы бұрыштарда.

олардың бәрі жынды

Кеш келгенде.

Олардың жасыл көздері түнде жымыңдайды

Барлық мысықтар сұр болған кезде.

Олар бақытты

Суық болғанда,

Көк қар жауғанда

Төбені ағартып,

Сыртта ысқырған жел соққанда

Оларды өлгенше айғайлайды.

Тұзақтар ұйымдастырылған

Көптеген кроссоверлер,

Өйткені иттер бұрыштарында жасырынып жүр

Олардың алыс екеніне жақыннан сендір.

Оларда қолтырауынның көз жасы бар

Және әлдеқайда нәзік қарулар

Олар төңкерілгенде,

Қыстың ұлы қасқыр иттері.

Мен таңғы 10-нан кейін шықпаймын.

Себебі уақыт келді

Кейде өлетін жерде.

Сіздің атыңыз Фирмин, Жак немесе Жорж болсын

Олар сенің тамағыңнан секіреді.

Өткен жылы,

Олар жеп қойды

Миллер

Сарре есімінен.

Олар тіпті оның шляпасын жеді,

Оны олар тері үшін алды.

Мен бұл жерден кетуім керек,

Мен ортаны өзгертемін.

Канадада мен жақсы болар едім,

Музыкалық құстардың арасында.

Квебекте

Олар құстар дейді

Тұмсығы тұмсық тәрізді болсын.

Сондықтан мен, мен екіленемін және қорқамын

Жүректі жарып жіберетін шағалалар.

Мен өзім айтамын

Мен қайда баруым керек?

Қашқан аттар елінде?

Камаргеде масалар бар

Кім жанашыр емес.

Каприде,

Жыландар бар.

Парижде,

Агенттер бар.

Мәскеуде,

Біреудің мойнын сындырып:

Мұз көп сырғып кетеді

Күнді ұста, тереземді сипа

Ал ауыл көкжиегі.

Көктем келді, иттер кетті

Қасқыр вагондарда, ұйықтайтын машиналарда.

Мен енді қорықпаймын,

Тағы қауіп бар.

Жақсы кездер,

Ашық аспан астында,

Бос уақыт жақсы нәтиже береді.

Өте ескі естеліктермен қоштасу!