La petite musique - Charles Trenet

C'était une petite musique

Qui naquit un jour d’printemps,

De murmures nostalgiques,

D’un ruisseau d’or et d’argent.

Elle partit dans la nature,

Portée sur l’aile des épis.

Les oiseaux dans la ramure

L'écoutèrent avec plaisir.

Un rossignol dit: «Quelle chance !

Elle est dans ma voix.

J’vais porter cette romance

Par dessus les toits.»

Avec elle, vite, il s’envole

En songeant: «Cet air béni

Mérit'rait bien des paroles,

Des paroles de génie.

Je connais un grand poète

Qui vit seul dans la forêt.

Il fait même une drôle de tête,

Il est romantique à souhait.

Je vais chanter ma musique

A ce vieil ami

Pour qu’il la rende poétique.

Ce soir, à minuit,

Il trouv’ra une belle histoire,

Un amour qui fait rêver.

Tout le monde voudra y croire

Comme si c'était arrivé."

Mais hélas, le grand poète,

Depuis peu, n’vivait plus là.

Il était dev’nu vedette

De télé et d’cinéma.

Il tournait des pellicules

Au cœur d’Hollywood

Et, Boul’vard du Crépuscule,

On disait «is good !»

Quelle ne fut pas la détresse

De notre ami rossignol.

Il en conçut tant d’tristesse

Qu’il perdit son si bémol.

La forêt fut si lointaine

Et l’oiseau si fatigué

Qu’il mourut le cœur en peine

Dans un bois du Lauraguais.

C’est alors qu’un chat sauvage

Vint manger son cœur

Toutes les bêtes du voisinage

En frémirent d’horreur…

C’est ainsi qu’finit, tragique,

L’histoire du bon rossignol

Et de la petite musique

Qui jamais n’eut de paroles.

Pauvre petite musique !

Бұл кішкене музыка болды

Көктемнің күні дүниеге келген,

Сағыныш сыбырлары,

Алтын мен күміс ағынынан.

Ол табиғатқа шықты,

Құлақ қанатында алып жүреді.

Мүйіздегі құстар

Оны рахаттана тыңдады.

Бір бұлбұл: «Қандай бақыт!

Ол менің дауысымда.

Мен бұл романсты алып жүремін

Төбелердің үстінде ».

Онымен бірге ол тез ұшып кетеді

Ойланып: «Ол берекелі ауа

Көп сөзге лайық болар еді,

Кемеңгер сөздер.

Мен үлкен ақынды білемін

Кім орманда жалғыз тұрады.

Ол тіпті күлкілі жүз жасайды,

Ол романтик.

Мен өз музыкамды айтамын

Осы ескі досқа

Оны поэтикалық ету үшін.

Бүгін түн ортасы

Ол әдемі әңгіме табады,

Армандаған махаббат.

Оған әркім сенгісі келеді

Болғандай».

Бірақ, өкінішке орай, ұлы ақын

Жақында ол жерде тұрмайтын болды.

Ол жұлдызға айналды

Теледидар және кино.

Ол қайызғақты атып тұрды

Голливудтың қақ ортасында

Ал, Ымырт бульвары,

Біз «жақсы!» дедік.

Қиындық не болды

Бұлбұл досымыздан.

Ол соншалықты қайғы-қасіретті ойлады

Ол В пәтерінен айырылды.

Орман өте алыс еді

Ал құс қатты шаршады

Оның жүрегі ауырып қайтыс болғаны

Лаурагуадағы орманда.

Сол кезде жабайы мысық

Оның жүрегін жеуге келді

Маңайдағы барлық аңдар

Қорқыныштан қалтырап кетті...

Осылай аяқталды, қайғылы,

Қайырлы бұлбұл туралы әңгіме

Және кішкентай музыка

Кімде ешқашан сөз болмады.

Нашар музыка!