Frederica - Charles Trenet

Depuis l’enfance,

Je pense

A cet instant

Oùl'on peut dire

Sans rire:

Chérie je t’aime tant

Mais un poète

C’est bête.

En amour, c’est timide.

Ça reste là

Sans rien dire.

Ça n’ose pas, c’est stupide.

ÔFrédérica,

Mon rêve d’amour,

Mon idéal,

Je pense àtoi.

Frédérica,

La nuit, le jour,

Tes yeux merveilleux

Ont pris mon coeur

Et c’est fatal.

De ton amour,

Frédérica,

Mon coeur est lourd.

Quand tombe la nuit,

Je vole vers toi,

Vers ton mensonge

Au pays joyeux,

Au pays bleu,

Pays des songes.

ÔFrédérica,

Mon rêve d’amour,

Mon idéal,

Je pense àtoi,

Frédérica,

Et c’est normal.

Бала кезінен,

Мен ойлаймын

Осы сәтте

қайда айта аламыз

Әзіл емес:

жаным мен сені қатты жақсы көремін

Бірақ ақын

Бұл ақымақ.

Ғашық болса, ұялшақ.

Ол сонда қалады

Ештеңе айтпастан.

Батылмаңыз, бұл ақымақтық.

О, Фредерика,

махаббат арманым,

Менің идеалым,

Мен сені ойлаймын.

Фредерика,

Түн, күн,

Сіздің керемет көздеріңіз

Жүрегімді алды

Және бұл өлімге әкеледі.

Сенің махаббатыңнан,

Фредерика,

Менің жүрегім ауыр.

Түн түскенде,

Мен саған ұшамын

Өтірігіңе қарай

Көңілді елде,

Көк елде,

Армандар елі.

О, Фредерика,

махаббат арманым,

Менің идеалым,

Мен сені ойлаймын,

Фредерика,

Және бұл қалыпты жағдай.