The Enemy - Charles Manson

«That's your prison, come kings, and, and crowns and things, and diamonds that

shine into.

That’s why witches call and crawl, and they come through with lots

of fright.

And their eyes are wide, and be in the sanctum of that invoked the

spirits of, and the cold stones of the tree’s graveyard’s lives.»

The graveyard’s life

«You have no ideas you’re praying to rascals?

Little rascals?

««They was eating them!

They was feeding them to the zoo!

They were coming back

from another passage that was covered with shit!»

«Oh, no.

Not that again, that’s what they said to me before I died the last

winter.

It got so cold, my wife died and my children were frozen stiff!

And I thought to myself, 'There must be a god somewhere, he’s in here maybe!

' If we could just trick somebody to believe that we had a god, we might be

able to rob them, and take away all of their goodies, what do you say?

You think we should do it?

You think we should get together and strike out

against the enemy?»

«Who's the enemy Joe?

Who’s our enemy?»

«We are,»

«What do you mean we are?

We can’t be the enemy.

How can we be the enemy?»

«Because we are fighting against ourselves,»

«You're fighting against yourselves?

That’s not very smart.»

«What kinda stiff do ya think?- Actually, brain dead.

It’s what the living

call- it’s what the living call life and, it don’t even have a train.»

«No train?»

«No, they took away they train,»

«What are you gonna do without no train when the truck stop?»

«Бұл сіздің түрмеңіз, патшалар келіңіз, тәждер мен заттар, гауһар тастар

жарқырайды.

Сондықтан бақсылар қоңырау шалып, жорғалайды және олар көппен келеді

 қорқыныштан.

Және олардың көздері бақырайып, шақырылған қасиетті жерде болыңыз

рухтары және ағаш зиратының суық тастары.»

Зираттың өмірі

«Сізде ақымақтарға дұға ету туралы ойыңыз жоқ па?

Кішкентай ақымақтар?

««Олар оларды жеп жатты!

Олар оларды хайуанаттар бағына тамақтандырды!

Олар қайтып келе жатты

Бокпен жабылған басқа өткелден!»

«О жоқ.

Қайта олай емес, мен соңғы рет өлмес бұрын олар маған осылай деді

қыс.

Күннің суық           әйелі                           балалары   тоңып                                                                                                        балалар   тоңып              |

Мен іштей: «Бір жерде құдай бар шығар, ол осында шығар!» деп ойладым.

«Егер біз біреуді бізге сене алсақ, бізде Құдай болғанымызға сенуіміз мүмкін

оларды тонауға және олардың барлық жақсылықтарын тартып алуға  мүмкін болса, не айтасыз?

Біз мұны істеуіміз керек деп ойлайсыз ба?

Сіз                                                                                                                                                                                                                                             |

жауға қарсы ма?»

«Джоның жауы кім?

Біздің жауымыз кім?»

«Біз,»

«Біз неміз дейсіз бе?

Біз жау бола алмаймыз.

Біз қалай жау боламыз?»

«Себебі біз өз-өзімізге қарсы күресіп жатырмыз,»

«Сендер өздеріңмен күресіп жатырсыңдар ма?

Бұл өте ақылды емес.»

«Қандай қатал деп ойлайсың?- Негізі ми өлген.

Бұл тірі

деп атайды - бұл тірілер өмір деп атайтын нәрсе және оның поезы да жоқ».

«Пойыз жоқ па?»

«Жоқ, олар алып кетті, жаттығады»,

«Жүк машинасы тоқтағанда, пойызсыз не істейсіз?»