Зимняя сказка - Чай вдвоём

Белая кружит метель за окном, сказочный город заснул нежным сном,

Только опять ты сегодня не спишь, сидишь у окна и о чём-то грустишь.

Снегом покрытые улочки спят, лишь фонари одиноко горят.

Странно остаться совсем одному, память не тает на белом снегу.

Смотришь печально глазами тоски, прошлые встречи так далеки,

Милая девочка, ты не грусти, глазки закрой, прости и усни.

Милая девочка, ты не грусти, глазки закрой, прости и усни.

Белая кружит метель за окном, сказочный город заснул нежным сном,

Только опять ты сегодня не спишь, сидишь у окна и о чём-то грустишь.

Терезенің сыртында ақ боран айналып тұр, ертегі қала жұмсақ ұйқыға кетті,

Тек бүгін тағы да ұйықтамай, терезенің жанында отырып, бір нәрсеге мұңаясың.

Қар басқан көшелер ұйықтайды, тек шамдар ғана жанады.

Жалғыз қалған біртүрлі, Жады ақ қарда ерімейді.

Сағыныш көзімен мұңды қарайсың, өткен кездесулер алыс,

Аяулы қыз, мұңайма, көзіңді жұмып, кешір, ұйықта.

Аяулы қыз, мұңайма, көзіңді жұмып, кешір, ұйықта.

Терезенің сыртында ақ боран айналып тұр, ертегі қала жұмсақ ұйқыға кетті,

Тек бүгін тағы да ұйықтамай, терезенің жанында отырып, бір нәрсеге мұңаясың.