Легенды - CENTR, 5Плюх

Помню тип на районе выбросился из окна.

Одну руку держала мама, другую — сестра.

Последний раз он нормально, успел себе поставить

И конечно понимал, что люди не летают.

Но в три часа ночи его не удержали,

Хлопок за гаражами, на дворе заднем.

Трава была нормально примята.

Мы после школы с ребятами

Стояли и глазели на кровавые пятна.

Теперь он точно знает, что там в астралах,

А мы всё пытаемся занять пьедесталы.

Неоднократно мысли такого плана

Меня преследуют под планом.

Курю мало.

Странно и страшно взять и всё закончить.

Хотя бывает, хочется, но не настолько.

Пока нет детей, но я за себя в ответе.

Ведь есть мои родители, они наверно верят.

Что я смогу не оступиться, стирая подошвы,

Даже если кто-то рядом нагревает ложку.

И даже если эта вера — маленькая крошка,

Я буду ей дорожить, пока это возможно.

Припев:

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

— Привет, брат, как ты?

— Нормально?

— Тут тебя не беспокоят?

— Беспокоят?

— Да ладно…

— Зайду поставлю.

— Дай Бог в покое оставят.

— У нас?

У нас все по-старому.

— Ну да, по-живому, суетному, странному.

Тихо тут хорошо.

Тормози, рано мне еще.

Были на природе,

Ели, пили, тусовались вроде.

О парнях?

Ну что сказать, сам знаешь,

Глядишь, встретитесь на днях.

Есть к тебе вопрос: «Почему?»

Ты пойми: «Если б знали — помогли».

А теперь твой брат съехал с катушек.

Пережить такое, сам знаешь, не игрушки.

Я пойду.

Конечно, зайду,

Я тут тебе водки принес, хлеба в дорогу,

Памятник будет на днях,

Не забывай нас, ждем тебя во снах.

Припев:

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

Я помню тот 2001 -2 января.

Жуткое похмелье.

Трубка телефона была весом в тонну.

Мое сонное «алло» сменилось резко на:

— Как шмальнули?!

Что такое?!

Когда?!

Сон как рукой сняло.

Мой братик — Левка.

С кем с коляски вместе

Патрулировали дачные поселки,

Курили первые окурки,

Выпивали первые глотки дешевой водки.

Закрыл собой девчонку,

Когда ее охранник в «белке»,

12 калибр вдруг направил на хозяйку.

Через неделю вырезали селезенку.

Еще через одну уже рыдая, мать на гроб кидаясь,

Проклинала белый свет, а одноклассницы его

Мне утыкались в плечи и просили зажигалку,

Что б поджечь им свечи.

Вся братва была скупа на речи,

Предпочитая водочную горечь.

На тот момент бессмысленным словам

Я часто вспоминаю перед сном

Наши общие счастливые моменты детства.

Как он был, так и умер -львом!

Царем о ком будут ходить легенды.

Припев:

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

В каждом городе, есть свои легенды.

На каждой улице, есть свои персонажи.

В каждой голове, есть свои мысли

И я хочу все, узнать их однажды.

Сол маңдағы бір жігіттің терезеден секіріп кеткені есімде.

Ана бір қолын, әпкесі бір қолын ұстады.

Соңғы рет ол жақсы болған кезде, ол өзін қоя алды

Әрине, мен адамдардың ұшпайтынын түсіндім.

Бірақ түнгі сағат үште олар оны ұстамады,

Гараждардың артында, артқы аулада мақта.

Шөп жақсы басылған.

Біз сабақтан кейін жігіттермен біргеміз

Олар тұрып, қан дақтарына қарады.

Енді ол астралда не бар екенін біледі,

Ал біз әлі де тұғырларды алуға тырысамыз.

Осындай ойлар қайта-қайта

Мені жоспар бойынша қуып жатыр.

Мен аздап темекі шегемін.

Оның бәрін алып, аяқтау біртүрлі және қорқынышты.

Бұл орын алса да, мен қалаймын, бірақ онша емес.

Әлі бала жоқ, бірақ мен өзім үшін жауаптымын.

Әке-шешем бар ғой, сенетін шығар.

Табанымды өшіріп сүрінбеймін деп,

Жақын жерде біреу қасықты қыздырса да.

Бұл сенім кішкентай болса да,

Мен оны мүмкіндігінше құрметтеймін.

Хор:

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.

- Сәлем аға, қалыңыз қалай?

- Жақсы ма?

-Сені мұнда мазаламайсың ба?

— Уайымдады ма?

- Жарайды…

-Мен барып қояйын.

– Құдай сақтасын, сені жалғыз қалдырады.

- Бізде бар?

Бізде бәрі ескіше.

– Е, иә, жанды, бос, біртүрлі түрде.

Мұнда тыныш.

Ақырын, мен үшін әлі ерте.

Табиғатта болды

Олар жеді, ішті, қыдырды.

Жігіттер туралы?

Ал, мен не айта аламын, сіз білесіз

Қараңызшы, осындай күндердің бірінде кездескенше.

Сізге «Неге?» деген сұрақ бар.

Түсінесің: «Білсең, көмектесті».

Ал енді сенің ағаң жынды болып кетті.

Одан аман қалу ойыншық емес.

Мен барамын.

Әрине барамын

Мен саған арақ, жолға нан әкелдім,

Ескерткіш осы күндердің бірі болады,

Бізді ұмытпа, біз сені арманда күтеміз.

Хор:

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.

Әлі есімде, 2001-2 қаңтар.

Қорқынышты асқыну.

Телефон тұтқасының салмағы бір тонна болды.

Менің ұйқылы «сәлем» кенет өзгерді:

-Қалай алдадың?!

Не болды?!

Қашан?!

Арман жоғалып кетті.

Менің ағам Левка.

Кіммен арбадан бірге

Патрульдік коттедждер,

Алғашқы темекі тұқылын тартты

Арзан арақтың алғашқы жұтымдарын іштік.

Қызды жауып тастады

Оның күзетшісі «тиінде» болғанда,

12 калибр кенет үй иесіне нұсқады.

Бір аптадан соң көкбауырды алып тастады.

Тағы бірінен кейін жылап тұрған анасы табытқа өзін лақтырып,

Ол ақ жарықты және оның сыныптастарын қарғады

Олар менің иығымнан қағып, шақпақ сұрады,

Оларға шам жағу.

Жігіттердің бәрі сараң болды,

Арақтың ащысына артықшылық беру.

Сол кезде мағынасыз сөздер

Ұйықтар алдында жиі есіме аламын

Біздің ортақ бақытты балалық шағымыз.

Ол қандай болса, солай өлді – арыстан!

Ол туралы аңыздар айтылатын патша.

Хор:

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.

Әр қаланың өз аңыздары бар.

Әр көшенің өз кейіпкерлері бар.

Әр бастың өз ойы бар

Ал мен оларды бір күні білгім келеді.