Madame Ivonne - Carlos Gardel

Mademoiselle Ivonne era una pebeta

que en el barrio posta del viejo Montmartre

con su pinta brava de alegre griseta,

animo las fiestas de Les Quatre Arts.

Era la papusa del Barrio Latino,

que supo a los puntos del verso inspirar,

pero fue que un día llego un argentino

y a la francesita la hizo suspirar.

Madame Ivonne…

la cruz del sur fue como un sino

Madame Ivonne…

fue como el sino de tu suerte.

Alondra gris,

tu dolor me conmueve;

tu pena es de nieve,

Madame Ivonne…

Han pasao diez años que zarpo de Francia.

Mademoiselle Ivonne… hoy solo es madame,

la que al ver que todo quedo en la distancia,

con ojos muy tristes bebe su champagne.

Ya no es la papusa del Barrio Latino,

ya no es la mistonga florecita de lis…

ya nada le queda… ni aquel argentino

que entre tango y mate la alzo de Paris.

Мадемуазель Айвонна сәби еді

Бұл ескі Монмартрдың пошта ауданында

көңілді гризетаның батыл көрінісімен,

Мен Les Quatre Arts кештерін жандандырамын.

Ол латын кварталының папусасы болды,

Өлеңнің түйінін ойландыра білген,

бірақ бір күні аргентиналық келді

және ол француз қызын күрсінді.

Ивонна ханым...

оңтүстік крест тағдыр сияқты болды

Ивонна ханым...

Бұл сіздің тағдырыңыздың тағдыры сияқты болды.

сұр аққұйрық,

сенің ауруың мені қозғайды;

Сіздің қайғыңыз қар,

Ивонна ханым...

Франциядан жүзгеніме он жыл болды.

Мадемуазель Айвонна... бүгін ол тек ханым,

бәрі алыста екенін көргенде,

өте мұңды көздерімен шампан ішеді.

Ол енді латын кварталының папусасы емес,

Бұл енді Листің кішкентай мистонга гүлі емес ...

оған ештеңе қалмады... тіпті әлгі аргентиналық

Танго мен жұбайдың арасында мен оны Парижден өсіремін.