El tabernero - Carlos Gardel

Tabernero que idiotizas, con tus brevajes de fuego,

Sigue llenando mi copa con tu maldito veneno

Hasta verme como loco revolcandome en el suelo

Sigue llenando mi copa, buen amigo tabernero.

Cuando me veas borracho, canturreando un tango obsceno,

Entre blasfemias y risas armar camorra a los ebrios,

No me arrojes a la calle, buen amigo tabernero,

Ten en cuenta que me embriago con tu maldito veneno.

Yo quiero matar el alma que idiotiza mi cerebro,

Muchos se embriagan con vino y otros se embriagan con besos.

Como ya no tengo amores, y los que tuve murieron,

Placer encuentro en el vino que me brinda el tabernero.

Todos los que son borrachos no es por el gusto de serlo,

Slo Dios conoce el alma que palpita en cada ebrio.

їNo ves mi copa vacia?

Echa vino, tabernero.

Que tengo el alma contenta, con tu maldito veneno

Sigue llenando mi copa, ja ja ja ja,

Que yo no tengo remedio.

Қонақ үй иесі, сен ақымақ, отты қоспаларыңмен,

Менің кесемді өз уыңмен толтыра бер

Өзімді жерде домалап жатқан жынды сияқты көргенше

Менің кесемді толтыра беріңіз, жақсы бармен.

Сіз мені мас күйде, ұятсыз танго шырылдағанымды көргенде,

Маскүнемдерді қаруландыру мен күпірлік пен күлкі арасында,

Мені көшеге лақтырмаңыз, жақсы мейрамханашы,

Есіңізде болсын, мен сіздің қарғыс уытыңызға мас боламын.

Мен миымды тұншықтыратын жанды өлтіргім келеді,

Көпшілігі шарапқа, ал басқалары сүйіспеншілікке мас болады.

Менде бұдан былай сүйіспеншіліктерім де, өлгендерім де жоқ болғандықтан,

Тавернашының берген шарапынан ләззат аламын.

Мас болғандардың бәрі қызық емес,

Әр мастың соққан жанын бір Алла біледі.

Менің бос стақанымды көрмейсің бе?

Шарап құйыңыз, бармен.

Сенің қарғыс уысыңмен бақытты жаным бар деп

Менің кесемді толтыра беріңіз, ха ха ха ха,

Ешқандай амалым жоқ деп.