Caminito (Recorded 1927) - Carlos Gardel

Caminito que el tiempo ha borrado

Que juntos un día nos viste pasar

He venido por última vez

He venido a contarte mi mal

Caminito que entonces estabas

Bordado de trébol y juncos en flor

Una sombra ya pronto serás

Una sombra lo mismo que yo

Desde que se fue

Triste vivo yo

Caminito amigo

Yo también me voy

Desde que se fue

Nunca más volvió

Seguiré sus pasos…

Caminito, adiós

Caminito que todas las tardes

Feliz recorría cantando mi amor

No le digas, si vuelve a pasar

Que mi llanto tu suelo regó

Caminito cubierto de cardos

La mano del tiempo tu huella borró…

Yo a tu lado quisiera caer

Y que el tiempo nos mate a los dos

Уақыт өшіріп тастаған аз жол

Бір күні екеуміз өтіп бара жатқанымызды көрдіңіздер

Мен соңғы рет келдім

Мен саған жамандығымды айтуға келдім

ол кезде сіз болған кішкентай жол

Кестеде гүлдеген беде мен құрақ

Жақында сіз көлеңке боласыз

Мен сияқты көлеңке

Олар кеткеннен бері

Мен қайғылы өмір сүремін

кішкентай жол досым

Мен де кетемін

Олар кеткеннен бері

ешқашан қайтып келмеді

Мен сенің ізіңді қуамын...

Кішкентай жол, қош бол

Күн сайын түстен кейін аз серуендеу

Бақытты болдым махаббатымды жырлап

Егер бұл қайталанса, оған айтпа

Көз жасым сенің топырағыңды суарды

ошаған жабылған жол

Уақыт қолы ізіңді өшірді...

Мен сенің жаныңда құлағым келеді

Ал уақыт екеумізді де өлтірсін