Certitudes - Caracol

Le bonheur rebelle, le bonheur infidèle

Entre mes doigts se glisse, qu'à cela ne tienne

De mes certitudes, peu sont éternelles

Entre mes mains reposent celles que j’ai faites miennes

J’ai couru et couru, couru à perdre haleine

Chacun des détours en valait la peine

J’ai souri, nargué ma douleur

Fait un face-à-face avec ma peur

Ça aura valu la peine

Et les doutes me frôlent à peine

Ça aura valu la peine

Comme les certitudes sont belles

Des mots qui s’emmêlent, faux-pas dans la poussière

Et moi la tête haute, moi la tête fière

Une porte s’ouvre puisqu’une autre se ferme

Certitude rare, certitude claire

J’ai couru et couru, couru à perdre haleine

Chacun des détours en valait la peine

Ça aura valu la peine

Et les doutes me frôlent à peine

Ça aura valu la peine

Comme les certitudes sont belles

Ça aura valu la peine

De courir à perdre haleine

Ça aura valu la peine

Et les doutes me frôlent à peine

Comme les certitudes sont belles

Көтеріліс бақыт, опасыз бақыт

Саусақтарымның арасы сырғып кетеді, ренжімеңіз

Менің сенімділігімнің ішінде мәңгілік аз

Менің қолымда мен жасағандарым жатыр

Мен жүгірдім және жүгірдім, тынысым тарылды

Әрбір айналма жол оған тұрарлық еді

Мен күлдім, ауырғанымды мазақ еттім

Менің қорқынышыммен бетпе-бет

Бұл тұрарлық еді

Ал күдік маған әрең жетеді

Бұл тұрарлық еді

Сенімділік қандай әдемі

Шатастырылатын сөздер, шаңда қате қадамдар

Ал мен басымды көтеріп, мақтаншақпын

Бір есік ашылады, екіншісі жабылады

Сирек сенімділік, анық сенімділік

Мен жүгірдім және жүгірдім, тынысым тарылды

Әрбір айналма жол оған тұрарлық еді

Бұл тұрарлық еді

Ал күдік маған әрең жетеді

Бұл тұрарлық еді

Сенімділік қандай әдемі

Бұл тұрарлық еді

Тыныс алу үшін

Бұл тұрарлық еді

Ал күдік маған әрең жетеді

Сенімділік қандай әдемі