На ви - Бумбокс

Він байдужий — ніхто.

Да так — ніхто,

Мої фатальні дзвони-дзвони благали кулі війни,

Лежали майже на том, на том.

Іти збираюсь на ви!

Ось моє справжне лице.

Був згоден віддати все, буквально все.

Мене на скелі несе.

Я слухав — сміялася ти.

Мов ляпаси оплески

Мені нагадували, підказували, падають з неба зірки.

Віддавши своє «люблю», я за тобою пішов.

Не все ще гладенько.

Йшов: що загубив, що знайшов

Лишився маленький шов.

Маленький шов.

Приспів:

Від твоєї вроди спокуси не рятують драйв барабана біт-біт,

Силу маєш ста землетрусив, бо мене трясе і кидає в піт.

Поза, як на паперті рано.

Чуєш, я не з тих, кого лякає лід.

Ротами хопали сніг, мурахами по спині.

Не розумів слова «Нi», Земля тікала з під ніг.

З тобою й досі на «Ви», я не жалкую про час,

Адже ми мали усе, буквально все.

Я сам сказав: «Годi з нас».

Мовчав я, плакала ти.

Ось моє справжне лице.

Давай же змінимо все це!

Буквально все, бо нас на скелі несе.

Зібравши своє «Люблю», підвівся й далі пішов.

Щось загубив, щось знайшов, не все що гладеньке шов

Лишився маленький шов.

Маленький шов.

Приспів:

Від твоєї вроди спокуси не рятують драйв барабана біт-біт,

Силу маєш ста землетрусив, бо мене трясе і кидає в піт.

Поза, як на паперті рано.

Чуєш, я не з тих, кого лякає лід.

Знав би де впав — взагалi б не ходив.

Тихий сад, темний сад твоїх

Дай менi знак, все це схоже на сон.

Ти — не тюнер, ти мiй камертон!

Від твоєї вроди спокуси… Від твоєї вроди спокуси!

Від твоєї вроди спокуси… Від твоєї вроди!

Від твоєї вроди спокуси не рятують драйв барабана біт-біт,

Силу маєш ста землетрусив, бо мене трясе і кидає в піт.

Поза, як на паперті рано.

Чуєш, я не з тих, кого лякає лід.

Ол бей-жай - ешкім.

Иә, ешкім,

Менің өлімші қоңырауларым соғыс оқтарын сұрады,

Олар дерлік осыған, осыған жатты.

Мен саған барамын!

Міне, менің шынайы жүзім.

Ол бәрін беруге келісті, сөзбе-сөз бәрін.

Ол мені тастың үстіне көтеріп жүр.

Мен тыңдадым - сен күлдің.

Мен шапалақтадым

Еске салдым, итермеледім, аспаннан түскен жұлдыздар.

«Махаббатымнан» бас тартып, саған ердім.

Әлі тегіс емес.

Барды: не жоғалды, не табылды

Кішкене тігіс қалды.

Шағын тігіс.

Хор:

Азғырулар сіздің сұлулығыңыздан бит-бит барабан дискісін құтқармайды,

Сенде жүз жер сілкінетіндей күш бар, өйткені ол мені тербетеді, мені терлейді.

Сыртта, ертедегі подъездегідей.

Естідіңіз бе, мен мұздан қорықпайтын адам емеспін.

Ауыз қарды ұстады, Арқасында құмырсқалар.

«Жоқ» деген сөзді түсінбедім, Жер аяғымның астынан қашты.

Сіз әлі «Сенде» болған кезде мен уақытты өткізгеніме өкінбеймін

Өйткені, бізде бәрі, сөзбе-сөз бәрі болды.

«Кеттік» дедім ішімнен.

Мен үндемедім, сен жыладың.

Міне, менің шынайы жүзім.

Осының бәрін өзгертейік!

Сөзбе-сөз бәрі, өйткені ол бізді жартасқа апарады.

«Махаббатын» жинап орнынан тұрып, әрі қарай жүре берді.

Мен бірдеңені жоғалттым, бірдеңе таптым, бәрі тегіс тігіс емес

Кішкене тігіс қалды.

Шағын тігіс.

Хор:

Азғырулар сіздің сұлулығыңыздан бит-бит барабан дискісін құтқармайды,

Сенде жүз жер сілкінетіндей күш бар, өйткені ол мені тербетеді, мені терлейді.

Сыртта, ертедегі подъездегідей.

Естідіңіз бе, мен мұздан қорықпайтын адам емеспін.

Мен қайда құлағанымды білетін едім - мен мүлдем жүрмес едім.

Тыныш бақ, қара бақ сенің

Маған белгі беріңіз, бұл түс сияқты.

Сен тюнер емессің, сен менің камертонымсың!

Сұлулығыңнан... Сұлулығыңнан!

Сұлулығыңнан... Сұлулығыңнан!

Азғырулар сіздің сұлулығыңыздан бит-бит барабан дискісін құтқармайды,

Сенде жүз жер сілкінетіндей күш бар, өйткені ол мені тербетеді, мені терлейді.

Сыртта, ертедегі подъездегідей.

Естідіңіз бе, мен мұздан қорықпайтын адам емеспін.