Octavia - Bruce Dickinson

Im vacuum-breathing and open-mouthed

As the red shift fills my eyes

Minister my promises

As her shadow cuts the day away

I remembered you, as you walked into that room

Dislocated, jagged pieces

Are sliding into this broken mind

Swimming back against the river

But Im rising with the tide

Where we came from, were all going back there soon

How many times have we met this way?

How many lives have we lived before?

How many faces and how many names?

Shadows come, but shadows are gone

Shadows come, but shadows are gone

How many times have we met this way?

How many lives have we lived before?

How many faces and how many names?

Shadows come, but shadows are gone

Shadows come, but shadows are gone

Мен вакууммен тыныс аламын және аузым ашық

Көзімді қызыл жылжу                               көз                    

Уәделерімді министр

Оның көлеңкесі күнді қысқартқанда

Мен сені есіме түсірдім, сіз сол бөлмеге кіргендей

Дислокацияланған, кесектер

Осы бұзылған санаға сырғып жатыр

Өзенге қарсы жүзу

Бірақ мен толқынмен бірге көтеріліп жатырмын

Қайдан келгеніміз барлығымыз көп ұзамай сол жерге қайтатынбыз

Біз осылай неше рет кездестік?

Біз бұған дейін қанша өмір сүрдік?

Қанша тұлға, неше есім?

Көлеңкелер келеді, бірақ көлеңкелер жоғалады

Көлеңкелер келеді, бірақ көлеңкелер жоғалады

Біз осылай неше рет кездестік?

Біз бұған дейін қанша өмір сүрдік?

Қанша тұлға, неше есім?

Көлеңкелер келеді, бірақ көлеңкелер жоғалады

Көлеңкелер келеді, бірақ көлеңкелер жоғалады