По горам, по лесам - Братья Радченко

Куплены билеты, прочь сомнения,

Позади задымленный перрон,

Преодолевая миг сомнения,

Я войду в тот старенький вагон.

Поезд потихоньку с места тронется,

И слова прощанья отзвучат,

Предо мною жизнь моя откроется,

И колёса мерно застучат.

По горам, по лесам, по просёлочкам

Поклонюсь до земли низко ёлочкам.

По земле, по росе, по дороженьке,

По нахоженным в детстве местам.

Ах, колёса, вы мои колёсики,

Катитесь вперёд, наверняка,

Перелески, пролески и просеки,

А над ними тают облака,

А над ними сердце моё голубем,

Истина отчаянно проста.

Возвращаться неизменно здорово

В милые родимые места.

По горам, по лесам, по просёлочкам

Поклонюсь до земли низко ёлочкам.

По земле, по росе, по дороженьке,

По нахоженным в детстве местам.

Жизнь моя на рельсах неустойчива,

Я сойду, быть может, навсегда,

И отвечу на вопрос уклончиво:

«Мол, покажет время и года».

В аккурат за самою околицей

Сложена из венчиков изба,

А во мне всё ссорится и спорится,

Из чего же сложена судьба?

По горам, по лесам, по просёлочкам

Поклонюсь до земли низко ёлочкам.

По земле, по росе, по дороженьке,

По нахоженным в детстве местам.

По горам, по лесам, по просёлочкам

Поклонюсь до земли низко ёлочкам.

По земле, по росе, по дороженьке,

По нахоженным в детстве местам.

По земле, по росе, по дороженьке,

По нахоженным в детстве местам.

Билеттер сатып алынды, күмән жоқ

Түтін платформасының артында,

Бір сәттік күмәнді жеңу

Мен сол ескі арбаға мінемін.

Пойыз орнынан баяу қозғалады,

Қоштасу сөздері жаңғырады,

Менің өмірім менің алдымда ашылады

Ал доңғалақтар үздіксіз дірілдейді.

Таулардың үстінде, ормандар арқылы, ауылдық жолдардың бойымен

Мен шыршаларға еңкейіп жерге тағзым етемін.

Жерде, шықта, жолда,

Балалық шақта табылған жерлерге.

О, дөңгелектер, сен менің дөңгелектерімсің,

Міндетті түрде алға жылжытыңыз

Таулар, орман алқаптары мен ашық жерлер,

Олардың үстінде бұлттар еріп жатыр,

Олардың үстінде менің жүрегім көгершін,

Шындық өте қарапайым.

Қайтып келу әрқашан тамаша

Керемет туған жерлерге.

Таулардың үстінде, ормандар арқылы, ауылдық жолдардың бойымен

Мен шыршаларға еңкейіп жерге тағзым етемін.

Жерде, шықта, жолда,

Балалық шақта табылған жерлерге.

Менің рельстегі өмірім тұрақсыз,

Мен барамын, мүмкін мәңгілікке,

Ал мен сұраққа жалтарып жауап беремін:

«Олар айтады, уақыт пен жылдар көрсетеді».

Шеттің дәл артында

Саятшылық королладан жасалған,

Ал менде бәрі жанжалдасып, дауласады,

Тағдыр неден тұрады?

Таулардың үстінде, ормандар арқылы, ауылдық жолдардың бойымен

Мен шыршаларға еңкейіп жерге тағзым етемін.

Жерде, шықта, жолда,

Балалық шақта табылған жерлерге.

Таулардың үстінде, ормандар арқылы, ауылдық жолдардың бойымен

Мен шыршаларға еңкейіп жерге тағзым етемін.

Жерде, шықта, жолда,

Балалық шақта табылған жерлерге.

Жерде, шықта, жолда,

Балалық шақта табылған жерлерге.